[Scary]

به هر حال راه حل های جدید از دل همین تفاوت دیدگاه ها به وجود میاد ... تنها چیزی که من مطمئنم اینه که ما همزمان هم حکومت درمانده و نا کارآمدی داریم هم یه اپوزیسیون نیم بند به شدت متوهم و بی برنامه و بی سواد و سطحی و وابسته فکری ...

در این که حکومت، درمانده و ویرانگر است، تردیدی نیست؛ و نقد تو به بخش‌هایی از اپوزیسیون هم بی‌راه نیست — ما نه با یک جریان منسجم و کارکشته طرفیم، نه با نسلی که تجربه عمیق سیاست‌ورزی آزادانه را داشته باشد. اما شاید باید حواسمان باشد که توصیف اپوزیسیون صرفاً با واژه‌هایی مثل «متوهم»، «سطحی»، یا «بی‌سواد»، نهایتاً خودِ نگاه ما را دچار همان سطحی‌نگری می‌کند.

بخش زیادی از این به‌هم‌ریختگی ناشی از این است که سال‌هاست سیاست در ایران نه آموزش داده شده، نه تمرین شده، و نه حتی امکان بروز آزادانه داشته. وقتی جامعه‌ای را از هر نوع مشارکت سالم محروم کنی، اپوزیسیونی هم که از دل آن زاده می‌شود، ناگزیر تصویر وارونه‌ای از همان جامعه است: خسته، سردرگم، متکثر، و پر از صداهای ناهماهنگ. اما این ضعف به‌تنهایی نشانه‌ی بی‌لیاقتی نیست — بیشتر نشان از زخمی‌بودن و بی‌سابقه‌بودن مسیر دارد.