[Scary]

تو خودت هنوز جواب ندادی برنامه دقیق و مرحله به مرحله و عملیت برای تغییر رژیم چیه ... بعد مثل احمدی نژاد ، سوال رو با سوال جواب میدی ؟؟

الان حمله اسرائیل کمک کرده به حرکت مردم برای سرنگونی رژیم ؟؟ چرا پس چیزی ندیدیم ؟؟ 

شما بگو چطوری رژیم رو ساقط کنیم ... این که حکومت بعد چی باشه پیشکش !!

اما نظر شخصی من ، هر کس که عرضه داشته و بتونه مشکلات رو حل کنه خوبه ... میخواد سیستم سلطنتی باشه یا جمهوری باشه ...

آیا حمله اسرائیل رژیم رو ساقط کرد؟
خیر. چون هدفش ساقط کردن نبود، هدفش تضعیف زیرساخت نظامی رژیمی بود که خودش بارها گفته: اسرائیل باید نابود شود.
اما آیا این حمله مردم رو به خیابون آورد؟ نه.
چرا؟ چون مردم هنوز در شوک، ترس و سرکوب روانی‌اند، چون اینترنت در لحظه قطع می‌شه، چون رهبرشون تو زمین قایمه، ولی پدافند و تک‌تیرانداز تو بوم نقشه مستقرن.
ولی حمله اسرائیل ماشین سرکوب رو ترک‌دار کرد، همین به خودی خود یک سهم غیرمستقیم در تضعیف رژیم داره — نه به عنوان آلترناتیو، بلکه به عنوان ضربه فنی.
حالا پاسخ روشن به سؤال تو:

برنامه عملی، دقیق، مرحله‌به‌مرحله برای تغییر رژیم چیه؟

مرحله اول:
تضعیف ابزار سرکوب رژیم از هر طریقی— چه از درون سیستم، چه از درز اطلاعات، چه از نافرمانی اداری، چه از اعتصابات صنفی، چه از ضربه نظامی محدود، چه از افشاگری جهانی.
مرحله دوم:
آماده‌سازی روانی مردم برای بازگشت به خیابان‌ها.
هیچ انقلاب یا حرکت مردمی بدون آمادگی ذهنی و روانی جمعی به نتیجه نمی‌رسد. مردم باید پیش از هر خیزش، باور کنند که رفتن رژیم ممکن است، و باور کنند که قدرت تغییر، در دستان خودشان است.
مرحله سوم:
شورش/حرکت سراسری هم‌زمان در چند استان با اعتصابات و فلج‌سازی.
اگه هم‌زمان در تبریز، تهران، سنندج، زاهدان، اهواز مردم بریزن بیرون، جمهوری اسلامی نمی‌تونه همه‌جا رو کنترل کنه.
مرحله چهارم:
شکستن انحصار رسانه‌ای، اعتصاب بدنه نظام، و ترک در فرماندهی سپاه و ارتش.
دقیقاً همون‌جا رژیم فرو می‌ریزه.
آیا این کارها ساده‌ست؟ نه.
آیا بدون هزینه‌ست؟ نه.
ولی آیا راه دیگه‌ای هست؟ نه — مگر این‌که بری تو فاز انکار و بشینی منتظر «بعد از رژیم چی میشه؟» و تا اون موقع جمهوری اسلامی نسل تو رو هم ساکت کرده باشه.
حالا برگردیم به تو:
تو نوشتی:

«نظر شخصی من اینه که هرکی بتونه مشکلاتو حل کنه، خوبه... چه جمهوری باشه، چه سلطنت...»

این یعنی هیچ نظری نداری.
یعنی یه جمله‌ی توخالی برای جاخالی‌دادن از مسئولیت فکر کردن.
پس اگه هنوز نمی‌دونی چی می‌خوای، حداقل به کسانی که شجاعت فکر کردن، نوشتن و حرکت دارن، نگو احمدی‌نژاد.