[Mehrbod]

بعضی از این تاپیک‌های قدیمی دفترچه عجب سموم مهلکی هستند!
خلوت بودن دفترچه را هزاران بار ترجیح می‌دهم به اسید سولفوریک‌های اینچنینی؛
تولد نداست، گل بزاریم،

چرا ولی؟

نمی‌دانم مهربد جان؛ از آن پدیده‌های Uncanny است که توضیح چرایی‌اش کمی دشوار است. 
شاید مساله‌ی من همانی‌ست که اسنودن گفته: تبدیل شدن اینترنت از فضایی مجازیی هم‌دلانه
و ساده به زباله‌دانی شیادانه‌ای که امروز می‌بینیم. آن موقع که این تاپیک ایجاد شده، چندان اهمیتی
نداشت، چون نسبت زباله یا سرگرمی نسبت به محتوای غیر، نسبت معقول‌تری بود (مخصوصا در مورد
این فروم)، امروز که آن نسبت تبدیل شده 99.999999999 به 0.00000001 در اینترنت، مضحک بودن 
چنین مطالبی بیشتر جلوه می‌کند. 
مثلا شما از کجا ندا را می‌شناسید؟ ندا کیست؟ که بود؟ از کجا می‌دانید یک داشاق لای پایش نداشت
که با آی‌دی فیک در اینجا با هر جا عضو شده؟ از کجا می‌دانید واقعا امروز تولدش بوده؟
یا شما از کجا می‌دانید که من واقعا کیستم؟ همانطور که من هم در مورد شما. و ... 
دو دهه قبل ما در اینترنت همه‌ی این‌ها را بهتر می‌دانستم و با توجه به این که هیچ کدام از اینها در فضای
اینترنت «اهمیت» ندارند فعالیت می‌کردیم و می‌دانستیم چه می‌خواهیم از آن. کم‌کم اهمیت اینها
بیشتر و بیشتر شدند تا آنجا که همه چیز را دربر گرفتند.

به هر روی همان زمان هم ویدیو و نوشته‌های از دوست‌پسر و خانواده‌اش یادمه ‌پخش بود و چرایی و چگونگی داستان را توضیح میداند.
من هم همه‌ی شما دیگر میدانید کی‌ام, چند سال میشود اینجا را داریم میگردانیم؟ 

تنها چیزی که تغییر یافته ارزش‌های و برگزیدگی‌های زندگی شما و من شاید باشند, که خب برای من همیشه یک بخش کوچکی را پارسیگویی و فلسفه
دربر میگیرند. پارسی‌گویی که اینروزها گروه فیسبوکی داریم که مزدک هم راستی آنجا کنشگر است و ۲۰۰۰ هموندی دارد, و روبات پارسیگ و دامنه‌ی آن 
روی paarsig.com و t.me/paarsig_bot

از اینجا میتوانید جستجوی کاربرانش را ببینید: paarsig.com/history


فلسفه هم که خب پایانی ندارد ولی گفتمانهای اینجا با اینکه بی‌اندازه ارزشمند نبوده‌اند, ولی یک کارکردی در اندیشه‌ورزی و راهکاریابی و ارزشدهی 
زندگی برای من یکی داشته‌اند و دارند, تنها این روزها بشیوه‌ی دیگر و گوناگونی از آنچه چند سال پیش بوده‌اند.