[Dariush]

چندی پیش همکلاسی قدیمی‌ای را ملاقات کردم؛ در عین آنکه این اتفاق بی‌اهمیت بود، کمی هم رنج‌آور بود. او تقریباً همان آدم ۱۶ سال پیش بود، من اما تغییرات زیادی در این سال‌ها داشتم که البته این نیز چندان مهم نبود، اما بهرحال دیگر نقطه‌ی اشتراکی با او نداشتم. و این دقیقاً همان نقطه‌ی رنج‌آور رویداد بود.

او همچنان می‌کوشید با خاطرات وحشی‌بازی‌های دوران طغیان هورمون‌ها با من ارتباط برقرار کند، خاطراتی که دیگر نه تنها جذابیتی نداشتند که باعث می‌شدند یادم بیاید چقدر «کیری» بوده‌ام در آن زمان. خوش‌بینانه گمان می‌کنم که اکنون دیگر چنین نیستم؛ اما رنج‌آورتر آنکه مطمئنم هم‌کلاسی سابق‌ام همان «کیری» باقی مانده و بازهم از آن بدتر آنکه خودش از آن بی‌اطلاع است.