[Mehrbod]

و یک مسئله دیگر این است که در این چند سال اخیر چندین انقلاب ساختگی انجام شد برای شناسایی و کشتار مخالفین نظام، خب یک عده به سیم آخر زدن و یک عده هم ممکنه جوگیر و عده‌ای هم افسرده و نداشتن امید به آینده، قربانی این انقلاب‌های مصنوعی شدن.

شواهد نشون میده که عمق ماجرا فراتر از این حرفاست و آخوندها از ابرقدرت‌ها دستور میگیرن و تا اونها نخوان این حکومت ماندنی است.

ضمن اینکه ملت ایران بدون لیدر هستن و هنوز فرد مطمئن برای خودشان انتخاب نکردن.

حرفت تا حدی درسته. نارضایتی شرط لازم هست ولی کافی نیست. هنوز نه رهبری داره حرکت نه برنامه و سازماندهی مشخص. یه کم سخته پیش بینی اینکه چه بلایی سر ایران میاد.

انقلاب یک پدیده خودجوش است نه سازمان‌دهی شده. هر چه هم خودجوش تر باشد فرجام "درست"تری دارد به این معنی که برآیند آن می‌شود
همانی که بیشتر مردم دنبالش اند. این بویژه با در دست بودن تلگرام و.. بیش از هر زمانی تحقق پذیر است.


انقلاب یا واژگشت یک فشارر سنگین به پیکره‌ی اجتماع و یک ساختارشکنی بنیادین است، آنچه در پی آن می‌آید را گمان
نمیکنم بشود پیش بینی کرد، ولی دست‌کم می‌توان اثرگذار بود و امید داشت. ما باید بدانیم که ایران با وضع کنونی آینده ای ندارد
و کسی که به بهکرد اوضاع امیدوار است را می‌توان خودفریب دانست. در جائیکه میلیارد میلیارد دزدی و اختلاس می‌شود
و آلودگی زیست‌بوم روزافزون است و گرانی و تورم پیوسته رو به افزایش، ما با یک مرگ آهسته روبروییم که تنها دیر یا زود دارد ولی نه سوخت و سوز.

پس انقلاب یک رویکرد منطقی‌ست و در این راستا همان بهتر که فشارها از این هم بیشتر شود.


گفتاوردی که من همیشه از اسکار وایلد در یاد دارم: بدترینِ برده‌داران مهربان‌ترین برده‌داران بودند.