[Rustin]

راستش با این حرف شما پس انسان بصورت موجودی تعریف می شود که کاملا تابع زمان هست!!

زمان نه! جامعه.
ما مجبوریم که توی جامعه زندگی کنیم و در نتیجه طبق خواست جامعه بریم جلو. یک انسان هر چقدر هم به تعبییر شما دارای "توانمندی‌های روحی" باشه کماکان مجبوره که توی جامعه زندگی کنه، هماهنگ با جامعه باشه و ارزش گذاریش و حتی نگاهی که به خودش رو داره هم جامعه بهش میده.
سابق بر این (دو سه قرن پیش) نگاه جامعه به کارگران به عنوان قشر پست و فرومایه ای بود و حتی کارگران هم همچنین حسی نسبت خودشون داشتن اما بعد از انقلاب فرانسه و کس شعرای مارکس و وبر درباره ی کارگران به یکباره اشرافی گری تبدیل شد به صفتی بد و کارگر بودن وانقلابی بودن خوب.
دید ما از خودمون به شدت وابسته به طرز برخورد جامعه با ماست. هیچ کاریش نمیشه کرد مگر اینکه بری تو غاری، جنگلی، جزیره‌ای تنهایی و بدور از اجتماع زندگی کنی.