[Rustin]

میدونم شاید منظورت اوضاع از نظرهای دیگری بود

بله منظورم چیز دیگری بود، برای مثال وقتی که 17 ساله بودم و برای اولین بار در مورد اعدام های تابستان 68 خوندم واکنشم گریه بود و تار دیدن مانیتور برای یکی دو ساعت! همچنین من از دیدن وضعیت قشر فرودست هم بشدت در عذاب بودم (یه مدتی توی بازار کار میکردم و با این مردم تعامل داشتم)

کلا اخلاقی نیست

دقیقن اخلاقی نیست! و من هم گفتم آدم اخلاق باوری نیستم. درستش رو بخوام بگم اینه که توی زندگی شخصیم به هیچ وجه به اخلاقیات باور ندارم ولی از اونجایی که برای رفع نیازهام مجبورم که توی جامعه زندگی کنم و با دیگران تعامل کنم پس مجبورم که قوانین جامعه رو رعایت کنم (اما بهشون باور ندارم.)

من یه بار خواب میدیدم

یه فیلم دیدم دقیقن داستانش همینطوری بود، مطمئنی فیلم نبوده؟