[Rationalist]

در مورد حرف شما مثال های نقض فراوان است! شما حتما در اطرافتان موحدین مومن بسیاری را می شناسید که بر طبق کتاب مقدسشان نباید دروغ بگویند، باید به خلق نیکی کنند و خوش رفتار باشند و.......... ولی در عمل عکس آن را انجام می دهند و نکنه جالب در اینجاست که شدیدا پایبند به این اصول هستند یعنی اگر کسی دروغ بگوید بدی کند و عمل زشتی انجام دهد سریع متذکر می شوند که این اعمال خلاف دین ماست و.... ولی خودشان....... بقول حافظ: واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند
پس جهان بینی دینی اشان با کردار و عملشان نه تنها یکسان نیست بلکه متناقض هم هست!

خیر! اگر شیوه ی نگاهمان را از ظاهر مفاهیم به عمق آنها بدگرانیم، تناقضی در مورد سخن من نخواهید یافت!
اینکه کسی به شکل ظاهری یا زبانی خود را باورمند به آیین یا مسلکی بخواند ولی بدان عمل نکند، همچنان به ویژگی های جهان بینی اش وابسته است. برای نمونه: جهان بینی های ادیان بزرگی چون اسلام یا مسیحیت به خاطر ویژگی ابزار گونه شان برای سیاست مداران و قدرت مندان جامعه، و همچنین نفوذ مناسب در میان اکثریت عامه ی مردم،‌ پیروانی مختص به خودشان را هم به وجود آورده اند که بسیاری از آنها ممکن است صرفا در سخن، خودشان را باورمند بخوانند ولی به شکلی دیگر عمل کنند.