[sonixax]

همه اینا که گفتی درست، بحث من این بود که در راحت طلبی و عیاشی اگر افراط و نابخردانه کار بشه خسارت و ضرری که بعدا میتونه ببار بیاره و رنجی که به آدم تحمیل میشه، از لذت هایی که محروم میشه، بیشتر از اون لذت و راحتی موقتیه.

در کارتون پینوکیو یادتون باشه گیر یه مرد شیاد میفته و با دوستش مدتی در شهربازی فقط تفریح میکنن، پینوکیو و دوستش یه روز سرانجام به الاغ تبدیل میشن و مرده اونا رو برای بارکشی و بیگاری میفروشه.

من تاحالا آدم عیاشی ندیدم که مشکل نداشته باشه. و خیلی از این افراد رو دیدم که به سرنوشت های بد دچار شدن یا اینکه در چنین مسیری قرار داشتن بطور طبیعی و منطقی، و حداقلش از خیلی جهات آدمهای واقعا ضعیفی بودن.

آدم اگر دائم روی قوی کردن خودش کار نکنه، ورزش جسمی و فکری نکنه، روان خودش رو کنترل نکنه، تحلیل میره و به جاهای بد کشیده میشه. البته بین آدمها در این زمینه و شدت و ضعف و دیر و زودش شاید تفاوت هایی وجود داشته باشه.

اینه که شما حتی بقول دوستمون اگر 10 میلیارد هم پول داشته باشی، بازم بنظر من عاقلانه نیست که زندگیت رو صرفا در استراحت و تن آسایی و عیاشی و تفریح سپری کنی. البته ایشون هم به ورزش اشاره کرد که نشون میده حداقل متوجه این یکی شدن. ولی من میگم بیش از این هم نیازه. مثلا ورزش فکری هم حتما باید باشه. باید دنبال علم و یادگیری هم همیشه باشی. خمودگی و تن آسایی و تفریح مداوم، خیلی زود آدم رو ضعیف میکنه، و آدم ضعیف در برابر خیلی خطرات و رنج ها آسیب پذیره و حتی دنیایی ثروت هم نمیتونه این ضعف ها و خطرات رو جبران کنه.

یه چیزهایی هم حالا فرگشتی در وجود ما ایجاد شده. شما میگی همه چیز از خوردن، خوابیدن، و سکس میاد. تمام انگیزه ها. در این بحثی ندارم، اما بنظر من هدف و لذت لزوما اینقدر مستقیم با اینا در ارتباط نیست. مثلا وقتی ورزش میکنی قوی میشی حتی اگر اهل دختربازی و سکس نباشی بازم یه احساس خوب و لذت و مزایایی داره و از خودت حال میکنی. خب این میتونه درواقع به علت همین انگیزه های اولیه و فرگشت بوده باشه و بقول شما نهایتا ریشه هاش به همین خوردن، خوابیدن و سکس برسه، ولی موضوع اینه که بهرحال فرگشت کور و غیرهوشمنده و الان شما میتونی حتی بدون اینکه مستقیما به این اهداف فکر کنی و اینقدر تمرکز و عجله روشون داشته باشی، از ورزش و قدرت جسمی یا ذهنی لذت ببری، پس نیازی نیست لزوما این قدرت برای رسیدن به مثلا سکس استفاده بشه تا لذت بخش باشه، همینطوریش هم تاحد قابل توجهی لذت بخش هست، چون فرگشت این رو برای رسیدن به همون مسائل در وجود ما گذاشته. همونطور که خود سکس هم درواقع هیچ مفهوم و معنا و لذت ذاتی نداره و بخاطر بقای نسل هست که فرگشت این رو در دید ما لذت بخش قرار داده.
البته شما یه چیز، یه انگیزهء بنیادین و پایه رو فراموش کردی، و اون امنیت است. حفظ بقا و امنیت قدم اول قبل از موارد دیگر است. شاید بخاطر همینه که اینقدر قدرت جسمی و اینها برای انسان جذابیت داره. چون با قدرت، شما احساس امنیت میکنی و در درجهء اول بقای خودت دربرابر تهدیدهای خارجی مثل صدمهء فیزیکی از جانب انسانهای دیگر و حتی حیوانات حفظ میشه یا حداقل بیشتر تضمین میشه.

پس من از قدرت جسمی لذت میبرم، از قدرت ذهنی لذت میبرم، از دانستن، از توانستن، حالا چه به سکس برسم چه نرسم، بهرحال این به خودی خودش هم لذت بخشه. ولی البته تایید میکنم که یک بخش بزرگ هدف و لذت اینها به همون بحث امنیت، خوردن، خوابیدن، سکس برمیگرده. این بخش خودآگاهه. مثلا من میدونستم و میدونم و تجربه کردم و بهم ثابت شده که هرچی دانش و توانایی های بیشتری داشته باشم خب نیاز هست کمتر کار سخت بکنم، احترام و جایگاه اجتماعی بهتری دارم، بیشتر میتونم استراحت کنم (خوابیدن) و اوقات فراغت داشته باشم، پول بیشتر دربیارم غذا بهتر بخورم، ... . اینا همه هست.

اما گذشته از تمام این توجیه های فرگشتی و تماما مادی، من لزوما تفکر و تجربیات خودم رو محدود به این نمیدونم. من احتمال میدم این مسائل ابعادی بیش از این هم داشته باشن. ابعاد روحی و اینها! هرچند نمیشه به این راحتی ثابتش کرد، ولی من فکر میکنم اینکه فقط به همون شکل بدوی و فرگشتی و مادی فکر کنم یک مقدار ناعاقلانه است چون حس ها و تجربیات شخصی خودم رو در این زمینه داشتم و دارم. هرچند شاید بشه گفت، بقولی هم مثل هرم مازلو، که موارد فرگشتی/مادی، طبیعتا پایه ای تر هستن و لازم و اول پیش میان. یعنی تا شما امنیت نداشته باشی، شکمت سیر نباشه، بقدر کافی استراحت و تفریح نکنی، نمیتونی به ابعاد و تعالی روحانی در این باب هم دست پیدا کنی، چون هنوز مسائل اولیه تر و پایه ای تر و غرایز حیوانیت تامین و ارضاء نشده.
بنظر میرسه آدمی حداقل یک ابعاد و نیروهای ناشناخته ای هم داره. این احتمال هست. حالا نمیگم حتما به شکل خاصی مثل خدا و روح و ادیان، ولی یک چیزهایی شاید باشه بهرحال. مثلا در همین هنرهای رزمی و شائولین کارها و اینها که قبلا هم بحثش شده و روایت و فیلم و مطلب زیاد هست که میگن نیروهای عجیبی درشون پیدا میشه. من خودم چندتا فیلم دیدم مثلا طرف با نیروی «چی» یه کارهایی میکنه نمیدونم آجر رو میزنه از چند متری میندازه، یکی بود طرف حیوانات رو خواب میکرد!! و خیلی از این موارد که دیگران تعریف میکنن دیدن.

حرفهای شما رو قبول دارم! ولی هدف نهایی یک چیزه (تولید مثل) که ابزارشون سکس ، خوردن و خوابیدنه.
حتا وعده های دینی و به قول برخی دوستان معنوی و ... هم تمامن اهدافی مادی دارند!

اسلام : بعد از مرگ اگر آدم خوبی بوده باشید (بر طبق تعریف اسلام از آدم خوب) میرید بهشت! اونجا تنها چیزی که در اختیارتون هست سکس بی پایان و خوراکی رایگانه!
مسیحیت : بعد از مرگ اگر آدم خوبی بوده باشید (بر طبق تعریف مسیحیت از آدم خوب) میتوانید تا ابد در بهشت روی زمین زندگی کنید که درش خبری از مریضی نیست و هر خوراکی بخواهید رایگان در اختیارتان است!
یهودی : بعد از مرگ اگر آدم خوبی بوده باشید (بر طبق تعریف یهودیت از آدم خوب) اجازه ورود به عدن را کسب میکنید که همانا بخور بخواب بکن صفا سیتی!
مذاهب شرقی (بودا،هندو،شینتو و ...) : بعد از مرگ اگر آدم خوبی بوده باشید (بر طبق تعریف آن ادیان از آدم خوب) میتوانید دوباره به جهان باز گردید و یک بار دیگر تمام لذتهایش را تجربه کنید و مادامی که آدم خوبی هستید در این دور تسلسل باقی خواهید ماند!

تا حد زیادی موافقم.
البته دو مورد ِ قدرت و جذابیت رو هم باید به این چن مورد اضافه کنم.
مقبولیت ُ محبوبیت(همون جذابیت که گفتم) خیلی چیز لذت بخشیه.
البته خودم به شخصه قدرت رو چندان دوست ندارم ولی اکثر آدما عاشقشن.

چرا جذابیت رو دوست دارید ؟!
به خاطر جلب توجه دیگران!
چرا به دنبال جلب توجه دیگران هستید ؟!
در مورد جنس مخالف به خاطر رسیدن به سکس!
در مورد همجنس شاید رسیدن به سکس!! و در بیشتر موارد پیروزی در رقابتهای روزانه و پیروزی جهت رسیدن به ثروت که بعدش بتوانید بهتر بخورید، با زنان بهتری بخوابید و خواب بیشتری داشته باشید!

البته من قبول دارم مساله رو خیلی ساده کردم با بسط دادنش به سه لذت بسیار پیش پا افتاده روبروی بشر! ولی نهایتن تمام لذتها ختمِ به این سه میشوند خواه نا خواه. کاریش هم نمیشه کرد برترین لذتها و خوشگذارانی های هر شخص بر پایه یکی از این سه هستش - با ورود انسان به دوره معاصر و پیشرفته یک آدرنالین هم بهش اضافه شده که البته باز به نوعی ریشه در ترس وبقا (تولید مثل) دارد.