[Rationalist]

جمله ی خودتون رو با کمی تغییر در پاسخ می نویسم.
از میل به زیستن مان تا کار روزمره و خوردن و خوابیدن و شهوت جنسی و میل به تولید مثل، و اخلاقیات و دین (اگه بشه دین رو یک محصول تکاملی دونست)
همه، بیگاری و بردگی ما برای تکامل است! برای هدف کور تکامل: ادامه‌ی حیات به هر قیمتی!

معنای مدنظر شما از "اخلاقیات" چیست؟!
همچنین فرگشت، تقلا برای حیات، تولید مثل و هرگونه جبر ناشی از الگوی ژنی دیگر، تنها بخشی از این طبیعت و جهان رو به روی ماست. و اساسا برای ایجاد دگرگونی های طغیان گر در خود، ما با ژنتیک چندان کاری نداریم. زیرا موضوعات مورد بحث ژنتیک بیشتر پیرامون وراثت و ویژگی های وراثتی در ارگانیسم های زنده می باشد. ضمن اینکه دانش امروز هنوز در ابتدای این مسیر برای ایجاد دگرگونی های اساسی در انسان است، هزینه ی پژوهش ها سنگین و جلب نظر دیگران برای سرمایه گذاری پژوهشی/مالی در این زمینه ها دشوار است. پس به باور من، بهتر است همچون گذشتگانِ در این مسیر از مراقبه و تمرکز بر فلسفه و نیروهای روانی به طغیان گری پرداخت.

چه راه هایی رو آزمودم؟

به گمانم قابل حدس باشد که پاسختان کُلی، و برایم بی استفاده بود!