[kourosh_iran]

یا دوست دیگری میگفت که کمک کردن به فقرا وظیفه نیست، و بعضی ها اصلا میگویند که نیاز نیست و فایده ای ندارد یا اصلا درست نیست حتی! دلایلشان چیست؟ مثلا میگویند طرف مشکل از خودش است که فقیر است. حتما تنبل بوده، خنگ بوده، کون گشاد بوده... یا اینکه چرا باید بخشی هرچند کوچک از مالی را که با هوش خودم، با زحمت خودم، با استعداد و خرد خودم بدست آورده ام رایگان به دیگری بدهم؟! مختارم، و دیگران هم مختارند که این کار را بکنند یا نکنند، و هیچکس نمیتواند انتظاری داشته باشد.

اما من اینطور فکر نمیکنم.
من فکر میکنم هرکس باید قدر توان خودش، کمک هرچند کوچکی را که برای خودش زحمت و هزینهء قابل توجهی ندارد، بکند.
اگر نکنیم آخر انسان نیستیم. آخر دیگر چه انتظاری میتوان داشت از عالم هستی؟

بعضی هستند که کمترین ها و کوچکترین ها را هم حذف میکنند!
چقدر از خودشان مطمئن هستند. من نمیدانم این اطمینان را از کجا آورده اند. هرچه نگاه میکنی آنچنان کمالی هم در آنها مشهود نیست. هیچکس نمیتواند اینقدر مطمئن باشد!