[mbk]

به نام خداوند مهرگستر خیلی مهربان
"قَالَ وَمَا عِلْمِی بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ (112) إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّی لَوْ تَشْعُرُونَ (113) وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ (114) إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ (115) قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ یَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ (116) قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی كَذَّبُونِ (117) فَافْتَحْ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّنِی وَمَن مَّعِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ (118) فَأَنجَیْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119) ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ (120) إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ (121) وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ (122)"
"گفت هم چیست دانشم به چه بودند انجام می دادند؟ 112 اگر رسیدگیشانست جز بر پروردگارم؟تا برای یا درمی یابید 113هم چیست من به واپس زدنِ باورمندانُ؟ 114 اگر منم جز خیلی اندرزدهی خیلی آشکار گشته ای؟ 115گفتند تا برای اگر نبوده دست بر می داری تا برای می شوی از سنگ خور گشته گان116 گفت پروردگارم چون همخویشانم دروغ پنداشتندم 117 باز بگشا میانم هم میانشان گشایشی هم درآورم هم کسیست بامن از باورمندگشته ها 118 باز درآوردیمش هم کسی باهاش در گردنده ای پر گشته 119 پس فروبردیم چندی ماندگانُ 120 چون در آن تا برای نشانه ایست هم چیست بود فراوانیشان باورمند گشته هایی ؟ 121 هم چون پروردگارت تا برای اوست شکست ناپذیرُ خیلی مهربان 122"

من مثلا قبلا مخلصانه متعهدانه کار میکردم برای کارفرماها، ولی به مرور بهم ثابت شد که اگر اینطور باشی ازت سوء استفاده میکنه قدر نمیدونن و حتی احترامی رو که باید هم بهت نمیذارن. بعدهم دیدم که ای بابا آدم درست و حسابی و توانمند و کار درست مثل خودم بسیار کمیابه و باید قدر خودم رو بدونم. نباید بذارم باهام اونطور رفتار کنن. از اونوقت فهمیدم که هیچکس هیچی نیست. و نباید هیچکس رو به تخمم حساب کنم! همهء کارفرماها رو نشوندم سرجاشون. حالیشون کردم. همه رو رام کردم. و خواهم کرد!
باید اینقدر قوی باشی که دیگران مادون تو قرار بگیرن، حتی اگر رئیست باشن.

از نظر خارجی ایرانی هم بنظر من لزوما تفاوت زیادی نمیکنه. همهء آدمها کم و بیش شبیه هم هستن. همشون از یه بته ان!
حالا بعضی جاها مقداری فرهنگ و ساختار اجتماعی و تاریخ و حکومت و اقتصاد مناسب تره، فکر نکنید که اونا چه تحفه هایی هستن حالا!

خداوند را پاس من همیشه همسو با گفتار خداوندم دوست ندارم زمانی که زیر دستم فرماندهی کنم
کارفرمایم را چه کنون چه پیشِ پنج شش تایی که بودم زمانی که می خواستم باهاشان گفتگو کنم نرم خو بودم نه که بترسم که جز از خداوند نمی ترسم تا کنون سودهای دیر فراهم آمده های فراوانی دیدم که خیلی جا به دردم خورد هر چند سود زودگذرش کم بود باز زمانی که زیر دست یکیشانم به برادر همکار کارفرمایانم هیچیکشان بهای آنچنانی نمی دهم دوست ندارم دو سر کارفرما بهم چیزی گویند فرمان ببرم هم آنها را فراوان سرجایشان نشاندم تازه به این نشانهء درست پروردگارم رسیدم
"ضرب الله مثلا رجلا فیه شرکاء متشاکسون و رجلا سلما لرجل هل یستویان مثلا الحمدلله بل اکثرهم لا یعلمون 29 زمر"
"زد خداوند نمونه ای مردی درش همبازانی چند تندخو گشته هایی هم مردی فرمانبرداری برای مردی اینجا یکسانند نمونه ای؟ پسند خداوندُ نه آره فراوانیشان نباشد می دانند 29دسته ای"

پاس خداوند که اندیشه ام به این نشانه رسید هم رویگردانان اندیشه شان بلند نیست که بدانند که دلی برای سوختن برایشان ندارم