12-01-2014, 12:56 PM
به نام خداوند مهرگستر خیلی مهربان
"وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا* وَالْقَمَرِ إِذَا تَلاهَا* وَالنَّهَارِ إِذَا جَلاَّهَا* وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا* وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا* وَالأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا* وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا* فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا*قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا * وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا * كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا * إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا * فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا * فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا * وَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا""هم آفتاب هم تابش اش هم ماه گداری بازمی تاباندش هم روز گداری روشن می کندش هم شب گداری می پوشاندش هم آسمان هم چه ساخته اش هم زمین هم چه پهناوری اش هم تن هم چه یکسره گی اش باز راهنمایی درونی کردش سرکشی اش هم بیمناکی اش را پیشتر رستگار شود کسی پاکیزه کندش هم پیشتر از دست دهدش کسی ویرانش کند دروغ پنداشت ثمود به گمراهیش گداری انگیخته شد شکافداشته ترینش باز گفت برایشان فرستاده ء خداوند شتر خداوند هم بنوشانیدش باز دروغ پنداشتندش باز سلاخی اش کردند باز خشم گرفت برایشان پروردگارشان به گناهشان باز یکسره کردشان هم نباشد می ترسد دنباله ء شان"
این ها کمبود درنگرش است نه ناباوری در خداوند مانند تو که رویگردان به خداوند شدی که انگیزه ء سست سازی دیگر ناباورانی کسی خداوند را کشف نکرد نه آره خداوند من هم تورا کشف کرد از راه پدر مادر غذا دم بازدم که بخوریم بریزیم بزرگ شویم پیر شویم ببینیم بشنویم ببوییم بخوابیم بیدار شویم کار کنیم خستگی در کنیم تا بمیریم که پسش برپایی دوباره در روزی نامگذاشته شویم برای بازخواست که درباره اش جز خداوند کسی آگاه نیست که کی باشد همانجور که نمی دانستیم کی دنیا خواهیم آمد کی خواهیم مرد کجا می میریم چگونه می میریم
خداوندا تو را پاس به این بینشی که به من دادی هم مرا در این راه برجا دار
"وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا* وَالْقَمَرِ إِذَا تَلاهَا* وَالنَّهَارِ إِذَا جَلاَّهَا* وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا* وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا* وَالأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا* وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا* فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا*قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا * وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا * كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا * إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا * فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَاهَا * فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا * وَلَا یَخَافُ عُقْبَاهَا""هم آفتاب هم تابش اش هم ماه گداری بازمی تاباندش هم روز گداری روشن می کندش هم شب گداری می پوشاندش هم آسمان هم چه ساخته اش هم زمین هم چه پهناوری اش هم تن هم چه یکسره گی اش باز راهنمایی درونی کردش سرکشی اش هم بیمناکی اش را پیشتر رستگار شود کسی پاکیزه کندش هم پیشتر از دست دهدش کسی ویرانش کند دروغ پنداشت ثمود به گمراهیش گداری انگیخته شد شکافداشته ترینش باز گفت برایشان فرستاده ء خداوند شتر خداوند هم بنوشانیدش باز دروغ پنداشتندش باز سلاخی اش کردند باز خشم گرفت برایشان پروردگارشان به گناهشان باز یکسره کردشان هم نباشد می ترسد دنباله ء شان"
Agnostic نوشته: ضعف و ناتوانی هم موثر است مثلا بچه دار نمیشود و یا فلان مرض را دارد از حضرت عباس و امام رضا.. که بتهای شیعه هستند کمک می خواهد.
گربه و خرگوش و جوجه و مرغ هم وقتی می ترسند به انسانی که نگهداریشان می کند پناه می برند. حالا انسانی که کسی را ندارد به او تکیه کند به خدا تکیه می کند. یکی خدا را اختراع کرده و بقیه به آن اتکا می کنند.
این ها کمبود درنگرش است نه ناباوری در خداوند مانند تو که رویگردان به خداوند شدی که انگیزه ء سست سازی دیگر ناباورانی کسی خداوند را کشف نکرد نه آره خداوند من هم تورا کشف کرد از راه پدر مادر غذا دم بازدم که بخوریم بریزیم بزرگ شویم پیر شویم ببینیم بشنویم ببوییم بخوابیم بیدار شویم کار کنیم خستگی در کنیم تا بمیریم که پسش برپایی دوباره در روزی نامگذاشته شویم برای بازخواست که درباره اش جز خداوند کسی آگاه نیست که کی باشد همانجور که نمی دانستیم کی دنیا خواهیم آمد کی خواهیم مرد کجا می میریم چگونه می میریم
خداوندا تو را پاس به این بینشی که به من دادی هم مرا در این راه برجا دار