[Mehrbod]

آیا زنان براستی می‌خواستند بیرون رفته و کار کنند؟
10/9/01
angryharry.com

یکی از زهرآگین‌ترین ساخت‌های فمینیستی در سی سال گذشته ما این بوده است. برای نمونه، نزدیک به دو نسل و دودمان کامل تاکنون، بچه‌های ما با این پروپاگاندای فریب‌آمیز بزرگ شده‌اند که همسرگزینی، مکانیسیمی بوده که مردان زنان را ستم‌کشیده و به گونه‌ای آنها را وادار به خانه ماندن می‌کرده‌اند هنگامیکه خود، در جهان آزاد بیرون به کار و زندگی هیجان انگیزشان می‌پرداختند – آنهم گرایندانه (احتمالا) برای خوش‌گذرانی و آسودگی، خوشنودی و خودایستایی.

جهان کار تاکنون و در بزرگترین بخش خود، جهانی بی‌اندازه نادلپذیر بوده است

فریب بکار رفته در اینجا است که در واقعیت، «جهان کار» تا به امروز در بزرگترین بخشِ خود، جهانی بی‌اندازه نادلپذیر و ناخوشایند برای بودن در آن بوده است – مگر تا به همین تازگی.

بیشتر مردان و تا همین تاریخ نزدیک در شرایطِ دهشتناک و سراسر کثیف معادن ترسناک – در پیشه‌هایِ داغ، ناگوار و زهرآگین خانه و قایق سازی، در پروژه‌های دشوار و سنگین مهندسی همچون پلسازی و راهسازی – در کارخانه‌های دستی و کارهای عرق‌آور، با کار 16 ساعته‌یِ بی وقفه و پی در پیِ هفتگی – در ارتش، دور افتاده از خانه گاهی زمانها برای سالیان دراز و رویارو با بدترین شرایط زندگی و آب‌و‌هوا ها، در برابر بیماری، آسیبها، مرگها و جنگها – در کشاوری، جاییکه مردان بی دسترسی به فندآوری‌های امروزین به شخم و کشت درگیر بوده‌اند – و حتی در دفترهای نوترِ امروز، جایی که رژ به رژ دفتردارها ساعت‌های زندگی خود را به رونویسی و مستندسازی دستیِ خروارها داده‌ میگذرانده‌اند.

در جهان کاری مردان بسیار بیشتر از همسرانِ در خانه‌ ماشان "ستم‌کشیده" بوده‌اند

آن‌ها سرسپرده‌یِ کارفرما بوده‌اند و سود بس اندکی نیز در راستایِ زمینه‌هایِ حقوقی، امنیتی, ایمنی و دست‌مزدی خود دریافت میکرده‌اند.

در فرجام و در بزرگترین بخش خود، کارهای گذشته بیشتر کارهایی سوهان روح، اگر سرراست نگوییم هراس‌آور
و سرکوبگرِ روان آدمی بوده‌‌اند، و این مردان بودند که بیشترِ آنها را در راستای برآوردن نیازهای زن و فرزندان خود انجام میداده‌اند.

«جهانِ کار» جایِ خوشایندی برای بودن نبوده. و جایی نبوده که بیشتر زنان، چه آن زمان, یا چه امروز، بخواهند برایِ بودنِ خود بگزینند.

زمانیکه فمینیست‌ها این توهم را به جوانان می‌دهند که کار کردن در گذشته، فرآیندی نیروساز، تعالی‌دهنده و هتا درمانگرانه بوده, بسادگی دروغ می‌گویند.

در زمانه‌های نزدیک، پیشرفت‌های فندآوری بیشتر نماهای زشت اینچنینی از "کار"ها را زدوده و در پیِ آن، پیشه‌های دیگری
که نیاز کمتری به انجام کارهای نفرت‌انگیز دارند پدیدآمده‌اند؛ نمونه‌هایِ آن: رسانه‌هایِ همگانی (media)، کامپیوتر و اقتصاد.

در این زمانه‌هایِ بسیار خوشخیم‌تر و آسانتر است که زنان امروزین، با این دروغ که «جهان باشکوه کاری» تاکنون از آنها دریغ میشده است پیوسته تلقین و شستشوی مغزی میشوند.

حقیقت این است که هیچگاه از آنها دریغ نشده است.

از آن رهانده شده بودند.