[مزدك بامداد]

ریچارد داوکینز در کتاب «توهم خدا» اشاره میکنه به داستان ابراهیم که در خواب دید باید بچش رو قربانی کنه و اینا، و میگه اگر جناب ابراهیم در این زمانه بود بخاطر جنون و بچه آزاری و اینا دستگیر میشد
واقعا هم فکرش رو بکنید طرف چندتا خواب ببینه و بیاد بخواد سر یه بچه رو به این خاطر ببره!!

اینهم فرنودی سست است، چرا که این داستان نمادین برای نشان دادن ارزش "ازخودگذشتگی" است.
این میخواهد به مردم باستان یاد بدهد که برای رستگاری و کامیابی ، گاه ناچار هستیم که از خودگذشتگی
نشان بدهیم، ناچار ایم که برای پدافند از کشور ، پسر خود را به جنگ بفرستیم که شاید در آنجا کشته شود
ناچاریم که مالیات بپردازیم که کشور بسامان باشد، ناچاریم کار کنیم و تنبلی نکنیم تا اینده ی فرزندانمان ...
پس باید هر داستان و هر چیز را در زمان پیدایش و با پیام درونی آن سنجید ( اناکاوی هرمنوتیک).





[SIZE=3]
[SIZE=3]•


[/SIZE][/SIZE]پارسیگر
[SIZE=3][SIZE=3]



[/SIZE]
[/SIZE]