04-20-2014, 12:28 PM
در بند ۳۵۰ چه گذشت؟
صبح روز پنجشنبه ۲۸ فروردین ماه سال جاری٬ تعدادی از سپاهیان٬ ماموران وزارت اطلاعات و بیش از صد نفر از نیروهای ضد شورش برای بازرسی وارد بند ۳۵۰ اوین میشوند. زندانیان مقابل دستور تخلیهی بند ۳۵۰ مقاومت میکنند و همین امر موجب ایجاد درگیری میان نیروهای ضدشورش و زندانیان میشود. درگیری که به موجب آن بیش از ۳۰ نفر مجروح شده و مورد ضرب و شتم قرار میگیرند. چند نفر به بیمارستان منتقل شده و تعدادی از زندانیان پس از عبور از تونل سربازان باتوم به دست٬ به سلولهای انفرادی بند ۲۴۰ فرستاده میشوند.
بر اساس آخرین اخبار منتشر شده امید بهروزی و اسماعیل برزگری بر اثر پارگی عروق دست و شکستگی قفسه سینه به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده بودند٬ شبانه به بهداری زندان برگردانده و دست و پایشان به تخت بسته شده است.
پدر امید بهروزی که اطلاعات خود را در بارهی فرزندش از «نقل قولها» شنیده٬ در گفتوگو با ایران وایر ضمن اشاره به عدم پاسخگویی مسوولان طی سه سال گذشته٬ میگوید: «بعد از انتقال پسرم به بهداری٬ امید را به انفرادی بردند اما به دلیل وضعیت جسمی نامناسب امید٬ او را به بهداری برگرداندند و ۴ مامور بالای سرش گذاشتند. هیچ راه تماسی نداریم٬ به تمام بیمارستانها زنگ زدم اما خبری از او نبود. ما که دستمان به خدا نمیرسد٬ مسوولان هم که جواب نمیدهند٬ میخواهم از شخص رهبری بپرسم که آیا میداند در زندان چه به سر فرزندم آمده است؟».
پدر این زندانی سیاسی در ادامه اظهار داشت که مشخص نیست روز دوشنبه ملاقاتی به او بدهند چراکه «قبلا بعد از ۶ ماه نوبت بالاخره با ملاقات حضوری موافقت کرده بودند اما وقتی به اوین مراجعه کردم آقای دولتآبادی گفته بود که این ملاقاتها شامل پدر نمیشود. ۱۲۰۰ کیلومتر تا اوین راه بود. به قوه قضاییه رفتم و گفتند که زندان اوین به ما مربوط نیست. سه سال صبر کردم تا بلکه تغییری در این وضعیت پیش آید اما حالا بچهام را زدهاند. عدهای دارند در زندان میمیرند. باید از کی بپرسم که وضعیت بچهام چیست؟».
طبق اخبار منتشر شده٬ مقامهای زندان به پزشکان بهداری اعلام کردهاند که «هرگونه مداوا روی این زندانیان آسیبدیده ممنوع است تا زمانیکه پزشکان مورد اعتماد نهادهای اطلاعاتی امنیتی برای مداوای این دو نفر در بهداری حاضر شوند».
مائده سلطانی٬ دختر عبدالفتاح سلطانی٬ وکیل زندانی در این بند به ایران وایر میگوید: «تعدادی از زندانیان پس از ورود نیروهای ضد شورش میگویند که دفعه قبل وسایل ما را بردید و خسارت وارد کردید٬ اینبار ما قصد داریم در حین بازرسی شما٬ در بند بمانیم. اما پاسخ آنها ضرب و شتم بود تا جاییکه سه تا از دندههای اسماعیل برزگری و سر اکبر امینی را شکستند. ظاهرا عدهای نیز بیرون از بند شعار میدادند».
سلطانی در حالیکه این اقدام مسوولان زندان را «قدرتنمایی» میخواند٬ نسبت به این رفتار اعتراض دارد: «مشکلی برای بازرسی از بند وجود ندارد اما اینها به قصد ضرب و شتم آمدند و چیزی هم پیدا نکردند. مطمئنم دلیل این رفتار این است که در بند ۳۵۰ زندانیانی هستند که هفتهها و ماههای گذشته مقاومت کرده و مقابل قانونشکنیهای بیشماری که رخ میدهد٬ سر خم نکردهاند».
در آخرین اخبار منتشر شده در وبسایت «کلمه» آمده است که عماد بهاور٬ مسوول شاخه جوانان نهضت آزادی ایران و عضو دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران از ناحیه دست مورد آسیب قرار گرفته٬ مادر این زندانی ضمن ابراز بیخبری از مصدومیت فرزند خود به ایران وایر میگوید: «انتظار ما برعکس بود. منتظر بودیم که برای عید بچهها به مرخصی بیایند اما هم تلفنها قطع است و هم مرخصیها مورد موافقت قرار نمیگیرد. این اتفاق هم در روزهای تعطیلی ادارات صورت میگیرد. پنجشنبه و جمعه که همه جا تعطیل است و جایی برای مراجعه نداریم. به من گفتند که عماد مشکل خاصی ندارد اما من هنوز هیچ خبر موثقی ندارم. اینها پنج سال است که در زندان وضعیت را تحمل کردهاند٬ اعصاب آن را ندارند که مسایل جانبی هم بخواهد به آن اضافه شود».
عاطفه خلفی٬ همسر حسن اسدیزیدآبادی٬ عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران ضمن ابراز بیاطلاعی از دلیل هجوم نیروهای ضدشورش به زندانیان٬ در گفتوگو با ایران وایر اظهار داشت: «ما فقط میدانیم که عدهای کتک خوردهاند و تعدادی نیز به بیمارستان منتقل شدهاند. من هیچ خبری ندارم که همسرم کجاست. نام همسر من نه در لیست مجروحان است٬ نه انفرادیها و نه آنهایی که به بیمارستان منتقل شدهاند. این وضعیت برای من و دیگر خانوادهها مثل شکنجه است. مسوولان هیچوقت اطلاعی به ما نمیدهند در حالیکه این وظیفهی آنهاست که در حد دو دقیقه با تلفن اطلاعرسانی کنند».
همسر محمدصادق ربانیاملشی٬ استاد دانشگاه و عضو هیات اجرایی شورای ملی صلح در حالیکه در مسافرت به سر میبرد٬ خبر ضرب و شتم زندانیان بند ۳۵۰ را میشنود. او که منتظر آمدن همسرش به مرخصی بود٬ در گفتوگو با ایران وایر نسبت به وضعیت همسرش ابراز نگرانی میکند: «من هیچ خبری از وضعیت همسرم ندارم. با دوستان و آشنایان تماس گرفتم و گفتند که نامش در لیست است. مسوولان تا به حال هیچ جواب درستی به من ندادند و با درخواست مرخصی نیز موافقت نکردند. گفته بودند برای عید به خانه میآید و پسرم از خارج آمد تا پدرش را ببیند اما فقط یک ملاقات حضوری در زندان به ما دادند. سن همسرم بالاست. تا دوشنبه هیچ کاری از دستمان بر نمیآید».
ساعاتی پس از انتشار خبر حمله نیروهای ضد شورش٬ غلامحسین اسماعیلی٬ رییس سازمان زندانها چنین خبری را تکذیب کرد و از آن به عنوان «بازرسی ماهانه» نام برد و توضیح دیگری ارایه نداد: «بنا نداریم که به ادعاهای سایتهای معارض که دروغ پراکنی علیه نظام میکنند پاسخگو باشیم».
علی مطهری٬ نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی نیز در این باره به وبسایت «قانون» گفته است: «قوه قضاییه، وزیر دادگستری و وزیر اطلاعات مسوولیت دارند و باید پاسخگو باشند و رییسجمهور هم باید از حقوق شهروندان دفاع کند. ما این مساله را در مجلس پیگیری و از وزیر دادگستری سووال خواهیم کرد. کسانی که این اتفاق را تکذیب میکنند اجازه دهند خانوادههای این زندانیان با آنها ملاقات کنند تا حقیقت روشن شود».
در گزارشها همچنین آمده است که امانیان٬ مسوول کل حفاظت زندانهای تهران و قبادی٬ مسوول حفاظت زندان اوین٬ در بند ۳۵۰ شاهد ضرب و شتم زندانیان بودهاند.
سازمان گزارشگران بدون مرز نیز با انتشار بیانیهای ضمن محکوم کردن این اقدام تاکید کرد: «بنا بر اطلاعات گردآوری شده از سوی گزارشگران بدون مرز این حمله از سوی برخی از مسوولان دستگاه قضایی، اطلاعات سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، هماهنگ و طرح ریزی شده است. حضور برخی از چهرهای این سه نهاد در کنار گارد ضد شورش در حمله به بند ٣٥٠ تصادف نبود».
بنا به گزارش وبسایت «کلمه» نام افرادی که به سلولهای انفرادی بند ۲۴۰ منتقل شدهاند عبارت است از: عبدالفتاح سلطانی٬ محمدامین هادوی٬ محمدصدیق کبودوند٬ محمد داوری٬ هوتن دولتی٬ مهدی خدایی٬ بهزاد عربگل٬ مصطفی ریسمانباف٬ مصطفی عبدی٬ غلامرضا خسروی٬ ابوالقاسم فولادوند٬ مهرداد آهنخواه٬ سهیل عربی٬ رضا اکبری منفرد٬ امیر دوربین قاضیانی٬ اسدالله هادی٬ اسدالله اسدی٬ مجید اسدی٬ بهنام ابراهیمزاده٬ سعید متینپور٬ سهیل بابادی٬ سروش ثابت٬ علی عسگری٬ داور حسینی وجدان٬ سعید حایری٬ سمکو خلقتی٬ یاشار دارالشفا٬ رضا همیاری٬ محمد شجاعی و امیر رضازاده.
صبح روز پنجشنبه ۲۸ فروردین ماه سال جاری٬ تعدادی از سپاهیان٬ ماموران وزارت اطلاعات و بیش از صد نفر از نیروهای ضد شورش برای بازرسی وارد بند ۳۵۰ اوین میشوند. زندانیان مقابل دستور تخلیهی بند ۳۵۰ مقاومت میکنند و همین امر موجب ایجاد درگیری میان نیروهای ضدشورش و زندانیان میشود. درگیری که به موجب آن بیش از ۳۰ نفر مجروح شده و مورد ضرب و شتم قرار میگیرند. چند نفر به بیمارستان منتقل شده و تعدادی از زندانیان پس از عبور از تونل سربازان باتوم به دست٬ به سلولهای انفرادی بند ۲۴۰ فرستاده میشوند.
بر اساس آخرین اخبار منتشر شده امید بهروزی و اسماعیل برزگری بر اثر پارگی عروق دست و شکستگی قفسه سینه به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده بودند٬ شبانه به بهداری زندان برگردانده و دست و پایشان به تخت بسته شده است.
پدر امید بهروزی که اطلاعات خود را در بارهی فرزندش از «نقل قولها» شنیده٬ در گفتوگو با ایران وایر ضمن اشاره به عدم پاسخگویی مسوولان طی سه سال گذشته٬ میگوید: «بعد از انتقال پسرم به بهداری٬ امید را به انفرادی بردند اما به دلیل وضعیت جسمی نامناسب امید٬ او را به بهداری برگرداندند و ۴ مامور بالای سرش گذاشتند. هیچ راه تماسی نداریم٬ به تمام بیمارستانها زنگ زدم اما خبری از او نبود. ما که دستمان به خدا نمیرسد٬ مسوولان هم که جواب نمیدهند٬ میخواهم از شخص رهبری بپرسم که آیا میداند در زندان چه به سر فرزندم آمده است؟».
پدر این زندانی سیاسی در ادامه اظهار داشت که مشخص نیست روز دوشنبه ملاقاتی به او بدهند چراکه «قبلا بعد از ۶ ماه نوبت بالاخره با ملاقات حضوری موافقت کرده بودند اما وقتی به اوین مراجعه کردم آقای دولتآبادی گفته بود که این ملاقاتها شامل پدر نمیشود. ۱۲۰۰ کیلومتر تا اوین راه بود. به قوه قضاییه رفتم و گفتند که زندان اوین به ما مربوط نیست. سه سال صبر کردم تا بلکه تغییری در این وضعیت پیش آید اما حالا بچهام را زدهاند. عدهای دارند در زندان میمیرند. باید از کی بپرسم که وضعیت بچهام چیست؟».
طبق اخبار منتشر شده٬ مقامهای زندان به پزشکان بهداری اعلام کردهاند که «هرگونه مداوا روی این زندانیان آسیبدیده ممنوع است تا زمانیکه پزشکان مورد اعتماد نهادهای اطلاعاتی امنیتی برای مداوای این دو نفر در بهداری حاضر شوند».
مائده سلطانی٬ دختر عبدالفتاح سلطانی٬ وکیل زندانی در این بند به ایران وایر میگوید: «تعدادی از زندانیان پس از ورود نیروهای ضد شورش میگویند که دفعه قبل وسایل ما را بردید و خسارت وارد کردید٬ اینبار ما قصد داریم در حین بازرسی شما٬ در بند بمانیم. اما پاسخ آنها ضرب و شتم بود تا جاییکه سه تا از دندههای اسماعیل برزگری و سر اکبر امینی را شکستند. ظاهرا عدهای نیز بیرون از بند شعار میدادند».
سلطانی در حالیکه این اقدام مسوولان زندان را «قدرتنمایی» میخواند٬ نسبت به این رفتار اعتراض دارد: «مشکلی برای بازرسی از بند وجود ندارد اما اینها به قصد ضرب و شتم آمدند و چیزی هم پیدا نکردند. مطمئنم دلیل این رفتار این است که در بند ۳۵۰ زندانیانی هستند که هفتهها و ماههای گذشته مقاومت کرده و مقابل قانونشکنیهای بیشماری که رخ میدهد٬ سر خم نکردهاند».
در آخرین اخبار منتشر شده در وبسایت «کلمه» آمده است که عماد بهاور٬ مسوول شاخه جوانان نهضت آزادی ایران و عضو دفتر سیاسی نهضت آزادی ایران از ناحیه دست مورد آسیب قرار گرفته٬ مادر این زندانی ضمن ابراز بیخبری از مصدومیت فرزند خود به ایران وایر میگوید: «انتظار ما برعکس بود. منتظر بودیم که برای عید بچهها به مرخصی بیایند اما هم تلفنها قطع است و هم مرخصیها مورد موافقت قرار نمیگیرد. این اتفاق هم در روزهای تعطیلی ادارات صورت میگیرد. پنجشنبه و جمعه که همه جا تعطیل است و جایی برای مراجعه نداریم. به من گفتند که عماد مشکل خاصی ندارد اما من هنوز هیچ خبر موثقی ندارم. اینها پنج سال است که در زندان وضعیت را تحمل کردهاند٬ اعصاب آن را ندارند که مسایل جانبی هم بخواهد به آن اضافه شود».
عاطفه خلفی٬ همسر حسن اسدیزیدآبادی٬ عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران ضمن ابراز بیاطلاعی از دلیل هجوم نیروهای ضدشورش به زندانیان٬ در گفتوگو با ایران وایر اظهار داشت: «ما فقط میدانیم که عدهای کتک خوردهاند و تعدادی نیز به بیمارستان منتقل شدهاند. من هیچ خبری ندارم که همسرم کجاست. نام همسر من نه در لیست مجروحان است٬ نه انفرادیها و نه آنهایی که به بیمارستان منتقل شدهاند. این وضعیت برای من و دیگر خانوادهها مثل شکنجه است. مسوولان هیچوقت اطلاعی به ما نمیدهند در حالیکه این وظیفهی آنهاست که در حد دو دقیقه با تلفن اطلاعرسانی کنند».
همسر محمدصادق ربانیاملشی٬ استاد دانشگاه و عضو هیات اجرایی شورای ملی صلح در حالیکه در مسافرت به سر میبرد٬ خبر ضرب و شتم زندانیان بند ۳۵۰ را میشنود. او که منتظر آمدن همسرش به مرخصی بود٬ در گفتوگو با ایران وایر نسبت به وضعیت همسرش ابراز نگرانی میکند: «من هیچ خبری از وضعیت همسرم ندارم. با دوستان و آشنایان تماس گرفتم و گفتند که نامش در لیست است. مسوولان تا به حال هیچ جواب درستی به من ندادند و با درخواست مرخصی نیز موافقت نکردند. گفته بودند برای عید به خانه میآید و پسرم از خارج آمد تا پدرش را ببیند اما فقط یک ملاقات حضوری در زندان به ما دادند. سن همسرم بالاست. تا دوشنبه هیچ کاری از دستمان بر نمیآید».
ساعاتی پس از انتشار خبر حمله نیروهای ضد شورش٬ غلامحسین اسماعیلی٬ رییس سازمان زندانها چنین خبری را تکذیب کرد و از آن به عنوان «بازرسی ماهانه» نام برد و توضیح دیگری ارایه نداد: «بنا نداریم که به ادعاهای سایتهای معارض که دروغ پراکنی علیه نظام میکنند پاسخگو باشیم».
علی مطهری٬ نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی نیز در این باره به وبسایت «قانون» گفته است: «قوه قضاییه، وزیر دادگستری و وزیر اطلاعات مسوولیت دارند و باید پاسخگو باشند و رییسجمهور هم باید از حقوق شهروندان دفاع کند. ما این مساله را در مجلس پیگیری و از وزیر دادگستری سووال خواهیم کرد. کسانی که این اتفاق را تکذیب میکنند اجازه دهند خانوادههای این زندانیان با آنها ملاقات کنند تا حقیقت روشن شود».
در گزارشها همچنین آمده است که امانیان٬ مسوول کل حفاظت زندانهای تهران و قبادی٬ مسوول حفاظت زندان اوین٬ در بند ۳۵۰ شاهد ضرب و شتم زندانیان بودهاند.
سازمان گزارشگران بدون مرز نیز با انتشار بیانیهای ضمن محکوم کردن این اقدام تاکید کرد: «بنا بر اطلاعات گردآوری شده از سوی گزارشگران بدون مرز این حمله از سوی برخی از مسوولان دستگاه قضایی، اطلاعات سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، هماهنگ و طرح ریزی شده است. حضور برخی از چهرهای این سه نهاد در کنار گارد ضد شورش در حمله به بند ٣٥٠ تصادف نبود».
بنا به گزارش وبسایت «کلمه» نام افرادی که به سلولهای انفرادی بند ۲۴۰ منتقل شدهاند عبارت است از: عبدالفتاح سلطانی٬ محمدامین هادوی٬ محمدصدیق کبودوند٬ محمد داوری٬ هوتن دولتی٬ مهدی خدایی٬ بهزاد عربگل٬ مصطفی ریسمانباف٬ مصطفی عبدی٬ غلامرضا خسروی٬ ابوالقاسم فولادوند٬ مهرداد آهنخواه٬ سهیل عربی٬ رضا اکبری منفرد٬ امیر دوربین قاضیانی٬ اسدالله هادی٬ اسدالله اسدی٬ مجید اسدی٬ بهنام ابراهیمزاده٬ سعید متینپور٬ سهیل بابادی٬ سروش ثابت٬ علی عسگری٬ داور حسینی وجدان٬ سعید حایری٬ سمکو خلقتی٬ یاشار دارالشفا٬ رضا همیاری٬ محمد شجاعی و امیر رضازاده.
یک روزی ملت ما آزاد می شود و این روز زیاد دور نیست. فرهنگ همیشه غالب می شود بر زور و ستم و قلدری!
"فریدون فرخزاد"