09-12-2011, 09:52 AM
[FONT="][/FONT]همه می دانیم که در واقع یک جنگ افزار وقت گیر مسلمانان درگیر شدن در درستی و نادرستی حدیث ها است. مطابق بودن با آیه های قرآن نیز یک راه حل دیگری برای آن ها است. چون آیه های مخالف هم زیاد است. پس اگر حدیثی ضد یک آیه بود شاید مطابق با آیه دیگری باشد. گمان نمی کنم که یک نفر در جهان پیدا شود که هم قرآن را کامل حفظ باشد و هم همه ی حدیث ها با روایان و دانش رجال را.
بنابراین مطابق دانستن اصول اسلام با احادیث و طبق آیه قرآن نه تنها یک راه فرار، بلکه یک نقطه ضعف نیز به حساب می آید. چون کسی می تواند بپرسد که یک مورد نشان بدهید که اسلام توانسته باشد او را تربیت کرده باشد. پاسخ به این سوال نمی تواند مثبت باشد یعنی نمی توان آدم زنده ای را نشان داد که مطابق با اسلام عمل کرده باشد به دو دلیل (یک) وجود شیطان و (دو) نادرست دانستن برخی احادیث از سوی شیعه و سنی یعنی برای نمونه اگر وضوی شما درست باشد از آن ها نادرست است و اگر وضوی آن ها درست باشد وضوی شما نادرست است و هعمین طور نماز این که رکن است. خوب شیطان هم آماده ایستاده تا هر کسی را منحرف نماید.
پس اثبات این که اصل اسلام درست است نمی تواند خوب بودن آن را ثابت کند بلکه چون یک نمونه عملی تربیت شده وجود ندارد و نمی توانید نشان دهید. تازه زدن تیر خلاص به خود است. یعنی این که چون نمی تواند اسلام یک نمونه بیرونی تربیت کند، مانند دارویی است که بیماری را از میان نبرده و تازه مایه دردسرهای دیگر نیز می شود.
بنابراین مطابق دانستن اصول اسلام با احادیث و طبق آیه قرآن نه تنها یک راه فرار، بلکه یک نقطه ضعف نیز به حساب می آید. چون کسی می تواند بپرسد که یک مورد نشان بدهید که اسلام توانسته باشد او را تربیت کرده باشد. پاسخ به این سوال نمی تواند مثبت باشد یعنی نمی توان آدم زنده ای را نشان داد که مطابق با اسلام عمل کرده باشد به دو دلیل (یک) وجود شیطان و (دو) نادرست دانستن برخی احادیث از سوی شیعه و سنی یعنی برای نمونه اگر وضوی شما درست باشد از آن ها نادرست است و اگر وضوی آن ها درست باشد وضوی شما نادرست است و هعمین طور نماز این که رکن است. خوب شیطان هم آماده ایستاده تا هر کسی را منحرف نماید.
پس اثبات این که اصل اسلام درست است نمی تواند خوب بودن آن را ثابت کند بلکه چون یک نمونه عملی تربیت شده وجود ندارد و نمی توانید نشان دهید. تازه زدن تیر خلاص به خود است. یعنی این که چون نمی تواند اسلام یک نمونه بیرونی تربیت کند، مانند دارویی است که بیماری را از میان نبرده و تازه مایه دردسرهای دیگر نیز می شود.