[فیلیپ]

امیر عزیز،

سلام فیلیپ.
در اینکه وجود ِ خدا در برهان ِ انسلمی در قالب یک صفت به اثبات می‌رسد من یکسره با ایراد ِ کانت هم‌نظرم. اساس ِ استدلال اینست که وجوب ِ وجود جزئی از «کمال مطلق» است: «گلابی شیرین است، گلابی برای شیرین بودن باید حتما وجود داشته باشد_اگر وجود نداشت نمی‌توانست شیرین باشد_، پس گلابی وجود دارد»، این وابستگی ِ ثانویه «وجود» را به نوعی ویژگی تبدیل می‌کند،در حالی‌که برای داشتن هر نوع کیفیتی ابتدا باید وجود داشت و وجود مقدم بر کیفیات است نه بالعکس. یعنی در این برهان نه فقط وجود در قالب یک ویژگی اثبات می‌شود، بلکه «از» یک ویژگی ِ ثانویه هم منتج شده. این ایراد را گویا چارلز هارتشورن با ایجاد تغییراتی برطرف کرده، اطلاع دقیقی از آن ندارم.

این نقد گانیلو/آکویناس اشکالش در فرض بی ربط قرمز-رنگ-شده است.
برای اثبات وجود خدا از کمال، لزومی نیست تا کمال، یک کفیت واقعی باشد/لزومی نیست کمال، وجود داشته باشد.
درواقع برهان وجود شناسی، از کمال به عنوان یک مفهوم (concept) استفاده می کند نه یک کفیت واقعی. و از آنجایی که مفاهیم (بر خلاف کفیات واقعی) وابستگی به وجود ندارند، نقد شما اصولا بی-ربط به محبث میشود.

«گلابی شیرین است، گلابی برای شیرین بودن باید حتما وجود داشته باشد_اگر وجود نداشت نمی‌توانست شیرین باشد_، پس گلابی وجود دارد»

اگر "شیرین بودن" صرفا یک مفهوم باشد، آنگاه گزاره ی بلد شده نادرست است. ما میتوانیم مفهومی از یک گلابی شیرین داشته باشیم، بدون اینکه آن گلابی وجود داشته باشد.
اگر "شیرین بودن" به معنای داشتن واقعی کیفیت "شیرین بودن" باشد، آنگاه مثالتان بی ربط به مبحث خواهد بود چراکه در برهان وجود شناسی لزومی نیست از کمال به عنوان یک کفیت واقعی استدلال کرد.