[Mehrbod]

اتفاقن شمایید که در اشتباهید. هدف در اجرای این احکام چیزی نیست که شما می انگارید! دلیلش رو یکبار قبلن هم گفتم و اون اینه که هدف ماهیت درونی داره و ارزشی درون سیستمی ست و ممکنه خارج از سیستم هدف چیز دیگری به نظر برسه.

برای اثبات این حرفم نمونه ی اعدام های چندباره رو در نظر بگیرید. محکومینی که به چندبار اعدام (قصاص) مجازات خواهند شد، رو چطور با هدفی که برای این نمونه در نظر گرفتید، که همانا گرفتن حیات از محکوم باشه، توضیح میدید؟ روشنه که در بار اون اعدام هدف برآورده میشه. حتا در مورد زندانی ها هم همینطور. شما ممکنه بفرمایید هدف از زندانی کردن افراد تنبیه اونها یا تربیت اونها یا چیز دیگری باشه، ولی خب ممکنه شخصی این اهداف رو برآورده نکنه و ضمنن دوران محمومیتش هم تموم بشه و آزاد بشه. بنابر این هدف آنچه که شما به عنوان هدف در نظر گرفتید از نظر من و با تکیه بر مثال هایی از چندبار قصاص و اعدام قابل قبول نیست.

گذشته از این، فرض کنیم منظور شما صحیح هست و هدف باید برآورده بشه. بر این اساس اولن از کجا میشه مطمئن هدف برآورده شده؟ دومن ساز و کار موجود در دنیا (معاینه نماینده پزشکی قانونی در پای چوبه دار) که برای اطمینان از برآوردن هدف (مرگ محکوم) ترتیب داده شده رو چطور رد یا تایید میکنید؟

هر کنشی برای اینکه انجامیده به شمار رود نیاز به خوشنودسازی (satisfaction) یک شُماری سامه (condition, terms) دارد.

برای نمونه کُنش «خوابیدن» زمانی انجامیده است که یکی سامه‌هایِ زیر دستکم آنجا خوشنود شده باشد:

از دست رفتن خودآگاهی (یا کاهش آن)
رویابینی (بهتر و بیشتر از daydreaming)
...

در اعدام هم سامه‌یِ مهادین نیست/عدم شدن بزهکار است, زمانیکه این سامه برآورده نشد, پس کُنش هم بدرستی انجام نپذیرفته.

پس آنجا یک objective دارید, یک شماری سامه و یک راه برای ارزیابی انجام شدگی/نشدگی آنها.

در زندانی کردن و بخشایش دادن هم objective‌ای ورتنده داریم, یعنی به آن پروانه میدهیم با بازارزیابی در آینده براه یک objective
دیگر بازنویسی شود (گاهی هم این پروانه را نمیدهند و زندانی هر اندازه b.n. خوشرفتا‌ری کند تخفیف و بخشایش نمیگیرد).



پارسیگر