10-22-2013, 08:08 PM
Mehrbod نوشته: اگر شما برای خانه بخواهید شیر بخرید تا با ناتشایی خورده باشید, از همینرو بروید سوپرمارکت و بخریداتفاقن شمایید که در اشتباهید. هدف در اجرای این احکام چیزی نیست که شما می انگارید! دلیلش رو یکبار قبلن هم گفتم و اون اینه که هدف ماهیت درونی داره و ارزشی درون سیستمی ست و ممکنه خارج از سیستم هدف چیز دیگری به نظر برسه.
و برگردید, سپس در خانه ببینید تاریخ انقضایِ آن گذشته آیا کار بدرستی انجام شده, یا نه؟
اینجا برآوردن[1] نیاز شما (خوردن شیر) مهند[2] بوده, یا کنش آن (رفتن به سوپرمارکت, دادن پول, گرفتن شیر, برگشتن به خانه)؟
پ.ن.
رویهمرفته شما در اینجا و دیگر گفتمانها هم به نگر میاید یک دورای[3] ویژهای با "خاستگاه[4] کنش"ها دارید و از بیخ در روند اندیشه اتان نادیده میگیرید اشان.
برای اثبات این حرفم نمونه ی اعدام های چندباره رو در نظر بگیرید. محکومینی که به چندبار اعدام (قصاص) مجازات خواهند شد، رو چطور با هدفی که برای این نمونه در نظر گرفتید، که همانا گرفتن حیات از محکوم باشه، توضیح میدید؟ روشنه که در بار اون اعدام هدف برآورده میشه. حتا در مورد زندانی ها هم همینطور. شما ممکنه بفرمایید هدف از زندانی کردن افراد تنبیه اونها یا تربیت اونها یا چیز دیگری باشه، ولی خب ممکنه شخصی این اهداف رو برآورده نکنه و ضمنن دوران محمومیتش هم تموم بشه و آزاد بشه. بنابر این هدف آنچه که شما به عنوان هدف در نظر گرفتید از نظر من و با تکیه بر مثال هایی از چندبار قصاص و اعدام قابل قبول نیست.
گذشته از این، فرض کنیم منظور شما صحیح هست و هدف باید برآورده بشه. بر این اساس اولن از کجا میشه مطمئن هدف برآورده شده؟ دومن ساز و کار موجود در دنیا (معاینه نماینده پزشکی قانونی در پای چوبه دار) که برای اطمینان از برآوردن هدف (مرگ محکوم) ترتیب داده شده رو چطور رد یا تایید میکنید؟
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی