[یه نفر]

یا به درجه ای از اندیشه رسیدید که بیخیال ماجراهای جدی و واقعی هستید و سعی میکنید خوش بگذرونید.

حالا قسمت اولش که نمیتونم تایید کنم. ولی واقعا بیخیال زندگی شدم.. باور کنید در زندگی ریسک هایی میکنم که رستم هم جرات این رفتار ها رو نداشت..

خوشبختانه با متاسفانه کسی رو ندارم که منتظر من باشه و یا دلواپسم..

آینده ام هم برام هیچ اهمیتی نداره :-)