[homayoun]

«لختی بدرنگ» دربرابر «لختی درنگ کن» به گوش من اندکی خوش‌آواتر میاید که شاید کوتاهی‌ اش هم در آن بی پیوند نیست,
هر آینه در دستور زبان پارسی میدانیم که be بیشتر کارکرد "تاکید"
یا همان stress دارد و میتوان در گزاره‌یِ دستوری آنرا بسادگی انداخت:

رو = برو
گو = بگو
..

پس:

لـَـختـی دِرَنـْگـ.

نیز میتوان آورد و هم be هم kon را با هم انداخت (:

دیر هنگامی بود مخواستم همین را بگوییم. باید یه پست در این باره زده شود! این ب ی زیادی زبان را بیریخت کرده. یادمه بابا بزرگم خیلی کم پیش میامد که ب رو بگو. همیشه میگفتم از انور رو . بجای به من بده میگفت : من ده. که خیلی گوشنوازتر بود و است. برای همین هم به مهرپد گفتم در اینباره یه تاپیک بزنیم . گویش را درست کنیم . گویش های کردی و گیلانی خیلی زیباتر از گویش تهرانی است. زبان مجاری از شاخه ی هند و اروپایی نیست. ولی گویش و سدای زیبایی دارد. مانند همه ی زبان های اروپایی . زبان ترکی استانبولی هم همینگونه است.

پارسیگر