[viviyan]

اینجا ابطال‌پذیری معادل تجربه‌مندی پوپری است، توهمات افراد بدلیل شخصی بودن خارج از حیطه‌ی «شناخت» و دسترسی
قرار می‌گیرند. شما چطور می‌توانید تصاویری که در اذهان هزار بیمار روانی وجود دارد را منطقاً ابطال کنید؟!

هرچند منم به نظرم دلیل قاطعی برای وجود نداشتن آنچه توهمات یک فرد مثلا اسکیزوفرنی خوانده میشه وجود ندارد ولی جواب سوال شما رو میشه اینطور داد: توهمات یک شخص اثر خارجی خاصی ندارند، مثلا توهمات بینایی نه جرم دارند، نه حجم دارند، نه حرارت و ... توهمات شنوایی فرکانس ندارند و ... و اگر فرض را بر این بگذاریم که شاید برخی خواص ناشناخته اند برای انسان و ابزارهای شناختی انسان محدود هست و این قبیل حرفها، باز میشود گفت که برای دیدن یا شنیدن یا بوییدن یا ... ما اعصاب خاص و ابزارهای خاصی داریم، تغییرات مغزی منجر به ایجاد توهم تغییر در اعصاب بینایی، شنوایی، بویایی یا ... نیستند پس میتوان نتیجه گرفت آنچه که تنها یک فرد اسکیزوفرن میبیند یا میشنود یا حس میکند تنها در ذهن شخص اوست. چون وقتی مثلا چیزی را میبیند که دیگران نمیبینند، او نیز که مانند دیگران چشمانش ابزار دیدنش هست، باید تغییر در این ابزار اتفاق افتاده باشد؛ در حالیکه تغییری در عصب بینایی یا چشمانش اتفاق نیفتاده است بلکه در میزان دوپامین مغزش اتفاق افتاده است.