[folaani]

بی خدایی چیز خطرناکیست.
میتوان به دین خاصی تعهد نداشت.
ولی یک معنویت حداقلی لازم است.
اینکه حداقل یکسری قوانین الهی اساسی در جهان وجود دارند.
اینکه خدایی هست و خوبی و بدی معنای ذاتی دارند.

یک کسی که هیچ اعتقاد ماورایی ندارد، در بزنگاه ها، در شرایط بحرانی و دشوار، قابل اعتماد نیست، و میتواند به خطری واقعی مبدل شود.

براستی انسان چطور میتواند در شرایط دشوار تاب بیاورد وقتی هیچ چیزی باقی نمانده است جز اخلاق و قوانین ذاتی و ماوراء برای امید داشتن (یا بعضی وقتها هم ترسیدن).

بدون خدا همه چیز بی معناست.
حتی عمیق ترین دوستی ها.
وطن پرستی.
و شفقت تنها یک ضعف و حماقت خواهد نمود.

من خودم اینها را حداقل تاحدی تجربه کرده ام!

فرض کنید اگر تمام سردمداران آمریکا بی خدا بودند، و اگر میتوانستند، ما را پیش از این نابود کرده بودند! چون ما تهدیدی برای آنها هستیم.
چه عاملی آنها را از این امر بازمیداشت؟
اعتقاد به حقوق بشر؟!!
آنها ما را پیش از ارتکاب به جرم مجازات میکردند.
حتی پیش از آنکه به قصد ما در این زمینه اطمینان بیابند.
من اگر به خدا اعتقاد نداشتم، یعنی اگر براستی مطمئن بودم که وجود ندارد، همینطور عمل میکردم! دلیلی نداشت که طور دیگری رفتار کنم.
حتی نه بخاطر بمب اتمی و خطر دشمنی آنها با من، بلکه بخاطر اینکه در آینده رقیب من نشوند آنها را میکشتم.
بنظر من این عین حقیقت بازیست در قاموس بی خدایی.