[Dariush]

آری, داستان را میشود از کنج‌هایِ گوناگون آزندید[1] و هر کدام هم تا یک درسدی روند داستان را درست میکنند و چند درسدی نادرست.

فیلم را طوری ساخته که هر سکانسش ذهن را به شکلی درگیرِ خود کرده و کنجکاو به اینکه چه میگذرد. بیننده هر دم به دنبالِ ارتباطِ بین دیالوگ‌ها، صحنه‌ها ، اشیا و شخصیت‌های مختلف است تا سرنخی دستگیرش شود و همین خود به نوعی لذت‌بخش است. فیلم هدف یا پیام ویژه‌ای ندارد و هتا خط داستانی مشخصی ندارد و تنها یک سری رویدادِ درهم است که لابه‌لای آنها ارتباطهای ظاهری‌ای وجود دارد اما هرگز چنان نیست که بتوان چیزی از آنها فهمید. اما جنبه‌های هنری فیلم بالا است و درخور تحسین . اما همچون دیگر شاخه‌های هنر که زیرشاخه‌های خاص‌شان ویژه‌ی کسانی‌ست که شب و روزِ خود را با آن نوع یا ژانر میگذارند، از این نوع فیلم نیز تنها عده‌ای قلیل و خاص لذت میبرند که با سبک‌های اینچنینی به خوبی آشنا هستند و میتوانند به زوایای مختلف و هنریِ منحصر به فرد فیلم پی ببرند.