[Mehrbod]

+ "زایاندن" درسته, ولی زاییدن خودش کارواژه‌یِ[sup][aname="rpa2687d18cbb134ef0a086f4f45af3e65c"][[/aname][anchor="pa2687d18cbb134ef0a086f4f45af3e65c"]1][/anchor][/sup] دوگذرا است (گذرا[sup][aname="rpaea4c8af7d0824ec3b815baf1ff321c8c"][[/aname][anchor="paea4c8af7d0824ec3b815baf1ff321c8c"]2][/anchor][/sup] و ناگذرا[sup][aname="rpa840215b0aa1e4dac99e7548d8c9bb525"][[/aname][anchor="pa840215b0aa1e4dac99e7548d8c9bb525"]3][/anchor][/sup] = متعدی و لازم), یعنی نیازی نیست بگوییم بچه را زایاندم, همان "بچه را زاییدم" درسته.

ولی این را میتوان برای مامای بچه گفت: «ماما بچه [یِ مادر] را زایاند».

زایاندن | لغت نامه دهخدا

زایاندن . [ دَ ] (مص ) یاری دادن به زچه گاه زادن . زایاندن ماما زاچه را. زایانیدن . و رجوع به زایانیدن شود.

زاییدن = ناگذرا: پس از کاربردْ پرسش‌هایِ "چه چیزی؟" یا "چه کسی؟" پیش نمیایند.

زایانیدن = گذرا: پس از کاربردْ پرسشِ "چه کسی را زایاند؟" پیش میاید (از کارور[sup][aname="rpa338e227362e94760b5fdfda86b46c4da"][[/aname][anchor="pa338e227362e94760b5fdfda86b46c4da"]4][/anchor][/sup] به کارگیر[sup][aname="rpa470febedd25d4fc5894ccd9dc0f64b5c"][[/aname][anchor="pa470febedd25d4fc5894ccd9dc0f64b5c"]5][/anchor][/sup] می‌گذریم).

----
[aname="pa2687d18cbb134ef0a086f4f45af3e65c"]1[/aname]. [anchor=rpa2687d18cbb134ef0a086f4f45af3e65c]^[/anchor] kâr+vâže::Kârvâže || کارواژه: فعل Dehxodâ verb
[aname="paea4c8af7d0824ec3b815baf1ff321c8c"]2[/aname]. [anchor=rpaea4c8af7d0824ec3b815baf1ff321c8c]^[/anchor] gozar+â{pasvand}::Gozarâ || گذرا: متعدی; موقتی Ϣiki-En, Ϣiki-Pâ transitive
[aname="pa840215b0aa1e4dac99e7548d8c9bb525"]3[/aname]. [anchor=rpa840215b0aa1e4dac99e7548d8c9bb525]^[/anchor] nâ+gozar+â{pasvand}::Nâgozarâ || ناگذرا: لازم; ردنشدنی Ϣiki-En intransitive
[aname="pa338e227362e94760b5fdfda86b46c4da"]4[/aname]. [anchor=rpa338e227362e94760b5fdfda86b46c4da]^[/anchor] Kârvar || کارور: فاعل Ϣiki-En, Ϣiki-Pâ subject
[aname="pa470febedd25d4fc5894ccd9dc0f64b5c"]5[/aname]. [anchor=rpa470febedd25d4fc5894ccd9dc0f64b5c]^[/anchor] Kârgir || کارگیر: مفعول Ϣiki-En object