[sonixax]

چند وقت پیش کتابی میخوندم به نام "رنسانس وارونه(در ایران)" البته کتاب حرف چندانی برای گفتن نداره ولی موضوعی که به نظرم واقعا نیاز به بحث و تفکر داره همین نام کتابه .

در هر جای دنیا که به پیشرفت نائل شدن این راه رو ازکنار گذاشتن خرافات خصوصا دین (بخصوص از حکومت) آغاز کردند و "عقل و علم" رو مبنای تصمیمات قرار دادن ولی در ایران دقیقا مسیر رو برعکس طی کردن (مثلا در انقلاب 57) و طی میکنن !

حتی روشنفکران که باید گروه پیشرو باشن بیشتر تمایل به ارتجاع دارن
هرکدوم از دوستان که نظری در این مورد داره بیان کنه شاید به جایی برسیم چون فکر میکنم تا ریشه این مشکل تو کشور ما نخشکه نمیشه به تغییر امیدوار بود

خوب دلیل اصلیش اینه که در دوران پهلوی ها تمدن و تجدد به زور به خرد جامعه ای داده شد که نه تنها آمادگیش رو نداشت ، بلکه خیلی هم عقب مانده و تعطیل بود و وقتی مرسید جلو قبر فلان امام زاده عقب عقب راه میرفت !
خلاصش اینکه اون سیر طبیعی رو طی نکرده بود جامعه و یکدفعه با یک دنیای نو و مدرن روبرو شد ، طبیعتن جامعه ای که سختی های یک حکومت دینی رو تجربه نکرده ولی در عین حال مذهبی هست و به یک باره به مدرن ترین شکل حکومت ، یعنی حکومت لاییک رسیده توان تحملش رو نداره و فکر میکنه استعمارگران در فکر نابود کردن دین هستند و از اونجایی که شدیدن مذهبی فکر میکنند فوری توجهشون به ناموس و ... جلب میشه و حکومت سکولاری که ایجاد شده بوده رو پس میزنه و یک حکومت عقبمانده رو جایگزین میکنه .
که وجود همین حکومت عقبمانده و شاید دستنشانده باعث میشه نیروی نظامیش که سومین نیروی نظامی قدرتمند دنیا هست به یکی از بیخود ترین ها تبدیل بشه ، تمام متحدینش رهایش کنند و تحریم ها بر سرش خراب شود ، کشور به شدت افت کند و وضع اقتصادی مردم بر هم بریزد و این هنوز پایان کار نیست ، فشار عوامل حکومتی که هنوز در عصر حجر زندگی میکنند بر زندگی مردم هر روز بیش از پیش احساس میشود و دینی که برایش قیام کردند هر روز از همین جامعه و فرزندانش میکشد و آن دسته که بنا به دلایلی مانند اعتقاد شدید یا در آمد های هنگفت به قدرت میرسند و کنترل کشور را بر دست میگیرند تا اینکه سر انجام کشور به جایی میرسد که امروز شاهدش هستیم و این هنوز پایان کار نیست .

کشور هایی که دوران رنسانسشان سیر طبیعی خود را طی کرده ، ناگهان خود را در جهانی که همه برای یکدیگر چنگال تیز کرده اند نمیبینند و خیلی خطرات را تجربه نمیکنند و در نتیجه خودشان تبدیل به ابرقدرتهای فعلی میشوند ، ولی ایران با اینکه ادعاها و اسنادی مبنی بر ضریب هوشی بالای ساکنینش وجود دارد و تعداد زیاد دانشمندان و سرمایه داران ایرانی خارج از کشور بسیار چشم گیر است - یکی از عقبمانده ترین کشور های دنیاست که حکومتش برای خودنمایی و نشان دادن پیشرفت علمی دست به جعل و دروغپردازی میزند .

البته از طرفی ایرانیان یک شانس تاریخی هم آوردند و آن این بود که 30 سال پیش به چنگال حکومتی دینی افتادند و با توجه به فرهنگ و استعداد ها و ثروت ملی شان به کشور هایی مانند افغانستان و عراق و ... تبدیل نشدند و خوشبختانه نسل جوان تر آن به این نتیجه رسیده که مزخرف تر از دین در دنیا وجود ندارد و این باور هر روز همه گیر تر میشود تا جایی که شاید در آینده حتا یک ایرانی مسلمان یا دینباور پیدا نشود و اگر از تجربیات دیگران در عصری بمباباران اطلاعاتی سود ببرند میتوان به بازگشت ایران به جمع قدرت های جهان از نظر علمی ، اقتصادی و حتا نظامی امیدوار بود .