[Pazhuhande]

البته عرفان جان شما باید کمی بیشتر دقت کنید. این ماجرای کسره ی اضافه خیلی مهم است (در "با لاله رخی و گوشه ی بستانی" آنرا جا انداخته ای). من فعلا با گوشی هستم نمی توانم همه را بررسم. ولی در بیت : "گر شاخ بقا ز بیخ بختت رست است" Rostan درست است، نه Rastan . اولی به معنای روییدن است و دومی به معنای رهایی یافتن (رستم از این بیت و غزل ای شه و سلطان ازل / مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا). به همین ترتیب چست هم بصورت chost درست است. پاینده باشی