12-19-2012, 09:20 AM
Mehrbod نوشته: من این غره را به گمانم اینجا دیده بودم:
گنجور رباعی شمارهٔ ۵۳
یکی بگوید این a است یا o؟
در این چامه سَلخ چه چمی دارد پژوهنده جان؟
ببخشید مهربد این پست شما را ندیده بودم.
آن "غرّه" ای ک در آنجا هست به یقیت با غرّه ی « تو غره بدان مشو که می می نخوری » فرق دارد. زیرا غرّۀ اخیر به معنایِ "فریفته و مغرور" است ولی آن قبلی، معنایی دیگر دارد.
درباره ی معنای "غره و سلخ" به دیدِ من باید ابتدا و انتهای ماه باشد. زیرا "سلخ" در معنایِ آخرِ ماه است (واژه نامۀ دهخدا). و "غرّه" هم در معنای "ابتدای ماه". در کتابِ « الفرج بعد الشده » آمده:
در شهر بغداد مردی بود که در اول روزِ جوانی و غُرّه ی ایام زندگانی، تفحص کارِ دزدان و بحث احوال طرّاران کردی ... »
می بینی که در اینجا "غره" به معنایِ "ابتدا و اوایل" است.
پس این "غره" با آن یکی فرق دارد و آوایشان هم دیگرگون است.
پیروز باشی