[Russell]

اگر بخوایم برای مقابله با هر مرضی اون مرض را جدی جدی بگیریم و کلی بدبختی بکشیم که خوب این چه مقابله ایه !
در خزینه رفتن و اینها یکچیزه،اون داستان خلخالی و مصرف تمام بودجه کشور برای لبنان و ساخت بمب تو عراق و برنامه اتمی چیزه دیگه.اسلام رو کسی فکر نمیکرد بتونه قدرت رو دست بگیره و براشون باور پذیر نبود و همه غافلگیر شدند در واقع کسی جدیش نمیگرفت زیاد.در همون زمان رضا شاه هم دیدیم که خیلی چیزها شد با همه کمی و کاستیها.مردم ایران خصوصیات خودشون رو دارند ولی آدم هستند،در همه جا همین بساط هست برای تغییر،نه اینکه تا برای مقابله با اسلام به سختی خوردیم کشور رو دو دستی بدیم دست اسلامی ها که 100 برابر قدرت بگیرند و تازه چندتا کشور دیگه رو هم نابود کنند تا بلکه تجربه بشه برای مردم اسلام چیه.
الان اقعانستان رو ببینید که با تجربه اسلام به قرون وسطی برگشته از نظر فرهنگی،حالا اسلام رو تجربه کرده ولی به خاک سیاه نشست.
آخوندها در همون زمان شاه هم روزه خونی و اینها میکردند ممکنه یک جایگاه اجتماعی برای خودشون داشتند ولی کسی اینها رو برای حکومت آدم حساب نمیکرد.