11-24-2010, 11:56 PM
Havadar_e_Democracy نوشته: جناب جوینده با این حساب این ارزش حقیقی اخلاقی آیا شخص محور هست یا اینکه جهانشمول هست؟!این سؤال خیلی خوبی هست. پاسخش را البته، نمیدانم.
تنها چیزی که من میدانم، این است که هر انسانی باید خودش بنشیند در این رابطه تعقل کند و تصمیم بگیرد. ببیند، برای نفس اعمالی که انجام میدهد، ارزش واقعی باید قائل باشد یا تنها کافیست تا سودمندی یا زیانمندییِ مادّییِ آنها را ملاک قرار دهد.
به نظر من، خدا هم برمبنای همین تصمیمگیرییِ ما، و بر اساس احترامش به کرامت انسانی هر "شخص" از ماست که با هر "شخص" از ما بهطور خاص رفتار خواهد کرد. بهشت و جهنم هم به نظر من تداوم همین حیات انسانییِ ما است. (خدا "حسن-کبابی" یا "فاحشهخانهیِ آسمانی" باز نکرده است.)
Havadar_e_Democracy نوشته: سود معنوی که میفرمایید یعنی چی دقیقا؟!یعنی، مثلاً به یک انسانی که بهواقع به کمک ما نیاز دارد، کمک کنیم؛ بدون اینکه در این کمکرسانی سودمندییِ مادّییی دیده باشیم؛ یا حتّی علیرقم زیانمندییِ مادّی آن، بازهم به انجامش اقدام کنیم. یعنی، معتقد باشیم کارهای ما، خوبی و بدیشان، تنها در سودمندی/زیانمندی مادّیشان خلاصه نشده است.
[INDENT]آنچه مقدّس است، به سگان مدهید و مرواریدهای خود را پیش خوکان میندازید، مبادا آنها را پایمال کنند و برگردند و شما را بِدَرند. (متی ۷ : ۶)
فرزندان این عصر در مناسبات خود با همعصران خویش از فرزندان نور عاقلترند. (لوقا ۱۶ : ۹)
(ترجمهیِ هزارهیِ نو)
[/INDENT]وبلاگِ من: پژوهشهای شاهپور برنابا جوینده
فرزندان این عصر در مناسبات خود با همعصران خویش از فرزندان نور عاقلترند. (لوقا ۱۶ : ۹)
(ترجمهیِ هزارهیِ نو)