[Jooyandeh]

جنابِ آنتی‌مجوس ظاهراً مدام نوشته‌اش را ویرایش می‌کند. فکر کنم به‌خاطر پاسخ‌هایی هست که داده‌ایم. ظاهراً چند لینک را به نوشته‌اش اضافه کرده (از نوشتارهای دیگرش). یکی از این‌ها خیلی مطلب جالبی هست که دقیقاً همان سخن من در این نوشتار زیر را تأیید نموده است:

قرآن و کتب‌ِمقدس اهل‌کتاب – پاسخ به سه اعتراض
http://nabard.wordpress.com/2010/03/04/404

در بخشی از این نوشتار،‌ من نوشته‌ام:

آیت‌الله محمدهادی معرفت، از علما و قرآن‌پژوهانِ مطرح شیعه در ایران، در این‌باره، در کتابِ مصونیتِ قرآن از تحریف، چنین می‌نویسد:

بـه اعتقاد ما، در قرآن مطلبى نيست كه دلالت كند بر وقوع تحريف اصطلاحى در تورات و انجيل، يعنى تبديل متن كتاب يا كم و زياد كردن آن، بلكه قرآن مى‌گويد: كتب عهدين دست‌خوش تحريف معنوى شده، آن را به غيرمعناى خودش تفسير كردند و در اخبار اسلامى و سخنان بزرگان اسلام نيز چيزى كه گوياى وقوع تغيير يا تبديل و تحريف در نص عهدين باشد وجود ندارد، البته دليلى هم بر آن نداريم. حضرت امام باقر (ع) مى‌فرمايد: «حروف و الفاظ كتاب را به‌خوبى برپا مى‌داشتند، اما حدود و محتواى آن را تحريف مى‌كردند. لذا، آن را روايت مى‌كردند، ولى مراعات نمى‌كردند.» [كافى، ج ۸، ص ۵۳، حديث ۱۶] (منبع)

شیخ‌الاسلام ابن تیمیه نیز که از بزرگترین علمای اسلام به‌شمار می‌آید، در این رابطه چنین اظهار داشته است:

مباحثه‌گران نخستین، همچون علی الطبری، الزید القاسم بن ابراهیم و حسن بن الأيوب، مفهوم “تحریف المعنی” را برای متون‌مقدس مسیحی، و همچنین یهودی، به‌کار می‌بردند. مباحثه‌گران بعدی، از مکتب اشعریه، همچون الباقلانی، الغزالی و فخرالدین الرازی، کتابِ‌مقدس را متونی که اساساً متن‌شان صحیح هستند، می‌دانستند که توسط مسیحیان و یهودیان به‌شکل ناصحیحی تأویل می‌شوند. [1]

حال، این جنابِ‌آنتی‌مجوس آمده، دقیقاً‌ همین سخن را تأیید نموده است:

منبع: http://antimajus.blogfa.com/post-156.aspx

نظر دانشمندان مسلمان آغاز اسلام، نظر به عدم دسترسی آنان به متن کتاب مقدس، نمیتواند قابل اعتماد باشد. در آن زمان اهل کتاب، کتاب مقدس را در اختیار عموم نمیگذاشتند تا دانشمندان اسلامی درک صحیحی از آنچه در تورات هست داشته باشند. آنان مجبور بودند که مصادره به مطلوب نکنند و بدون داشتن دلیل کافی ادعای تحریف لفظی در تورات را مطرح ننمایند. اما از قرن شانزدهم به بعد کتاب مقدس توسط فرقۀ منحرف پروتستان در بین ملل نشر یافت و مردمان جهان و غیریهودیان و غیرمسیحیان نیز توانستند تورات را بخوانند و تازه فهمیدند که در این کتاب چه خبر است.

"فرقۀ منحرف پروتستان" <==

بعد، می‌پرسد:

من نمیدانم اشارۀ شبهه افکن، به اینکه دانشمندان اوایل اسلام، تورات را تحریف شده معنوی میدانستند و دانشمندان معاصر آن را تحریف شده لفظی-معنوی میدانند، چیست؟

(محتملاً، منظور از «شبهه‌افکن» من هستم.)

من نمی‌دانم این سؤال پرسیدن دارد؟ من در آن نوشتار، نشان داده‌ام که قرآن نه‌تنها کتاب‌ِمقدس اهل‌کتاب را تصدیق نموده است،‌ بلکه هیچ سخنی از تحریف اصطلاحی متون آن به‌میان نیاورده است. سپس، ‌در تأیید سخنم، به این نکته‌یِ مهم نیز اشاره کرده‌ام که علمای بزرگ قرون نخستین اسلام نیز بر همین موضع ما بوده‌اند.

مسلّماً، در صورتی‌که در قرآن و سنّت غیر از اینی که گفتیم یافت می‌شد،‌ این علمای بزرگ اسلامی، مانندِ طبری و رازی و ...، نمی‌آمدند متون کتاب‌ِمقدس را ‌متونی اساساً سالم بدانند. علمای قرون بعدی نیز (مانندِ‌ ابن‌حزم)، ‌نه تحتِ‌تأثیر قرآن و سنّت، ‌بلکه تحتِ‌تأثیر آن‌چه پس از آشنایی با کتاب‌ِمقدس با آن مواجه شدند،‌ به‌ناچار این موضع راستین قرآنی را تحریف نمودند تا اسلام حفظ شود.

ما در ادامه بخش‌های دیگر این نوشتار جالب ایشان را نیز می‌آوریم:

همانطور که گفتیم برداشت کردن به اینکه قرآن فقط تحریف معنوی را میگوید، چنانکه دانشمندان اسلامی در قرنهای اول اسلامی فکر میکردند، زمانی بود که ما هنوز کتاب مقدس را ندیده بودیم

دقیقاً.

آنان تنها تحتِ‌تأثیر موضعِ راستین قرآن و سنّت (که به آن‌ها اعتماد داشتند) چنین موضعی را گرفته بودند. برای همین نیز هست که موضع‌گیری‌یِ آنان می‌تواند به‌درستی شاهدی به نفع حقانیت موضع ما باشد.

ایشان در آخر نوشته‌اند:

درست است که گروهی از دانشمندان مسلمان به عدم تحریف لفظی نظر میدهند ولی دانشمندان مسلمانی که متخصص ادیان هستند، دلایل کافی برای تحریف تورات میاورند. بهتر است به جای بررسی نظر افرادی که تخصصشان در مورد ادیان نیست، نظر افرادی را بنگریم که تخصصشان، نقد ادیان است.

این آقا نمی‌فهمد که من در آن نوشتار کاری به حقانیت یا اصالت متن تورات نداشته‌ام تا بروم به «متخصص ادیان» (؟!) رجوع کنم.

بحث من سر موضع قرآن راجع به متون کتاب‌ِمقدس هست. نشان دادم که در قرآن این متون تنها و تنها تصدیق شده‌اند و قرآن برای کسب مشروعیت،‌ و به دست آوردن دل اهل‌کتاب، به آنان متوسل شده است.

ما قبول داریم که مطالبی در کتاب‌ِمقدس هستند که با مطالبی از قرآن متناقض هستند. امّا، این تنها نشان می‌دهد که قرآن بر راستی و درستی متونی گواهی داده است که با خودش متناقض و ناسازگار هستند.

همچنین، بر فرض هم که «متخصصان ادیان» (؟!) توانستند ثابت کنند که تورات و انجیل تحریف شده‌اند، این علاوه بر این‌که اعتبار کتاب‌ِمقدس را به زیر سؤال می‌برد، اعتبار خودِ‌ قرآن را نیز که حقانیت و اعتبار این منابع را تأیید نموده است، به زیر سؤال خواهد برد.