Nilftrondheim نوشته: به دلیل گفته شده، S≠0 درست است.
رشتهیِ سخن را گم کردهاید.
ساخت یک ابرهوشواره — با هوشی میلیونها بار بیشتر از همهیِ آدمها روی هم — با این امید
که همان کاری را بکند که آدمی در برنامهریزی او ریخته است چیزی بیشتر از خودفریبی نیست,
بویژه زمانیکه میبینیم آدمی از ساخت یک هواپیما که ریسک زمین افتادن آن 0 باشد نیز ناتوان است.
Nilftrondheim نوشته: S ها را اشتباه گرفته اید. S حالت اول (شما) بی شک ایستا نیست، n بار تکرار خود احتمال را تغییر میدهند و هیچ گونه کنترلی روی آن همه اقدام نمیتوان اعمال کرد. اما تا زمانی که S صفر نیست این موضوع اهمیت ندارد.
احتمال اینکه فردا خورشید در نیاید هم 0 نیست, ولی آیا این 0 نبودن اهمیت دارد؟
Nilftrondheim نوشته: تا جایی که من میدانم اکثر موارد در اثر خطای انسانی رخ داده اند و حتی خودروی خودران گوگل نیز تا کنون حادثه ای غیر عامل انسانی نداشته است.
!!
در ساخت ابرهوشواره خطای انسانی را هم درون بیاورید!
Nilftrondheim نوشته: شما طوری وانمود میکنید گویا همین فردا قرار است AI یا نانوماشین واقعی بسازند! کسانی که این کار را خواهند کرد به افزونه های عصبی و هوش برتر مجهز خواهند بود و طراحانی که سرشان به تنشان میارزد همه حالات ممکن را پیشگویی خواهند کرد و موانع لازم را در برابر خطا قرار خواهند داد. اگر فرگشت چنگار و بیماری روانی را با سیستم هایی که میدانیم سرکوب میکند، چیزی که توسط طراحی هوشمندانه به وجود آمده چگونه راه خطا را در پیش خواهد گرفت؟
یک نمونه از طراحی هوشمندانه که نزدیک به ≈٢٠٠ سال آدمی برای فرزافتن (perfect) آن زمان داشته است:
.