[سامان]

خب دگرسانی همین است, ما پارسیک سخن میگوییم تا بدانیم دگرسانی میان ساده و پیچیده, دشوار و آسان و چیزهای همانند چیست, زیرا نمونه‌وار:

فرایند خواندن کاری‌ست آسان, ولی بسیار پیچیده.
بیدار ماندن پس از ٢٤ ساعت هم کاری‌ست ساده, ولی بسیار دشوار.

پارسیک هم بسیار ساده است, ولی برای مغز خوگرفته به تازیک دشوار (شما).
برخی نوشته‌های چرند به "پارسی" هم بسیار پیچیده هستند, ولی دریافت‌ اشان آسان.


پارسیگر

ابتدا میبایست با من ارتباط برقرار کنید دیگر؟!
بعد میبایست با زبان من مرا قانع کنید یا نه؟
بجایش مفهوم را رها نموده اید و به معنی لغات گیر میدهید؟!
اگر بخواهیم به این گیرها بپردازیم که باید به همه ی پستهای این فاروم گیر داد.

این اختلاف من و شما بنیادین است. من صحبت از قابل فهم بودن میکنم و شما به کلمات میپردازید. هرچند این پرادختنتان هم به این علت است که در اصل سخن نمیتوانید ایرادی ببینید و به جای آن به ملا لغتی شدن روی می آورید (سفسطه).

اینکه بکار بردن اسپاش به جای فضا ربطی به کاربرد درست لغات در جای خود ندارد هم سفسطه ی دیگری است.

دوست داشتید این نوشته ها را به جستار مناسبتری منتقل کنید تا ادامه دهیم.

[Mehrbod]

من اینجا تنها به خواننده‌یِ سومکس نمایاندم که شما نمیدانید درباره‌یِ چه سخن میگویید, زیرا اگر میدانستید
نمیامدید میان "مطلب سختی از جلال الدین" و "مطلب ساده‌ای به پارسیک" دست به همسنجی بزنید!!

اینکه بکار بردن اسپاش به جای فضا ربطی به کاربرد درست لغات در جای خود ندارد هم سفسطه ی دیگری است.

جایگزینی واژگان هم سودمند است, ولی همه‌یِ پارسیگویی که «اسپاش» بجای "فضا" گفتن نیست, تازه اینجا باز هم پیوند دارد, چون
نمونه‌وار در "پارسی" میبینیم پُرگاه "دلیل" را بجای "علت/انگیزه" به کار میبرند بی اینکه لغزش خود را دریابند, یا مانند شما
"سخت و ساده" را در یک تراز میبینند, هنگامیکه من در انگلیسی همچون لغزش‌هایی سال به سال هم نمیبینم.

پارسیگر

[سامان]

من اینجا تنها به خواننده‌یِ سومکس نمایاندم که شما نمیدانید درباره‌یِ چه سخن میگویید, زیرا اگر میدانستید
نمیامدید میان "مطلب سختی از جلال الدین" و "مطلب ساده‌ای به پارسیک" دست به همسنجی بزنید!!

خوب اشتباه شما كه بر اساس آن احساس مسئولیت نمودید نادانی مرا به كاربر دیگری نشان دهید این است كه طبق پیش فرضتان چون در قسمت اول گفته ی من سخت آمده پس در قسمت دوم آن میبایست آسان بیاید كه مخالف سخت است. در حالیكه من اصلا چنین قصدی نداشتم تا از این ظرافت ادبی استفاده كنم! من ساده را آگاهانه به كار بردم چون كاربرد آن درست تر از آسان بود در آنجا. نه در جایی آمده كه گزین گویه باید دارای توازن ادبی منفی بین دو قسمت یك نوشته باشد، نه در فارسی گفتن اینكه مطلبی ساده است، غلط میباشد!
در پارسیك هم فكر نكنم جلال آل احمد به جلال الدین تبدیل شود مگر آنكه شما بخاطر عقل كل دانستن خودتان، بخواهید جلال را هم مسخره بفرمایید.

جایگزینی واژگان هم سودمند است, ولی همه‌یِ پارسیگویی که «اسپاش» بجای "فضا" گفتن نیست, تازه اینجا باز هم پیوند دارد, چون
نمونه‌وار در "پارسی" میبینیم پُرگاه "دلیل" را بجای "علت/انگیزه" به کار میبرند بی اینکه لغزش خود را دریابند, یا مانند شما
"سخت و ساده" را در یک تراز میبینند,

آنچه از پارسیك گفتن شما دیده ایم تا بحال، استفاده از نرم افزار جهت جایگزینی لغات عربی با لغات دیگری است كه بعضی از آنها فارسی هستند و برخی دیگر هم مهربدی شده ی لغات آلمانی و انگلیسی هستند. نه استفاده از دستور زبان مناسب یا حتی جایگزینی هوشمندانه و با ظرافت لغات اصیل فارسی.

(معترفم كه فعالیت شما در این زمینه بسیار مفیدتر از اینی است كه در بالا نوشته ام، تنها میخواهم نشان بدهم خود را عقل كل دانستن و دیگران را ناچیز دیدن هم بسیار ساده است و هم احساس خوشایندی را به طرف مقابلتان نمیدهد.)

هنگامیکه من در انگلیسی همچون لغزش‌هایی سال به سال هم نمیبینم.

پارسیگر

در انگلیسی احتمالا سال به سال هم نمیبینید كه do به جای fuck به كار رود، ولی در فارسی روزانه بارها این اتفاق می افتد. خوب این به سادگی ناشی از تفاوت زبانهاست و این قیاس اشتباه شما ناشی از دیدتان مبنی بر این است كه زبان فارسی را میبایست به انگلیسی و آلمانی نزدیك كرد.

[Mehrbod]

خوب اشتباه شما كه بر اساس آن احساس مسئولیت نمودید نادانی مرا به كاربر دیگری نشان دهید این است كه طبق پیش فرضتان چون در قسمت اول گفته ی من سخت آمده پس در قسمت دوم آن میبایست آسان بیاید كه مخالف سخت است. در حالیكه من اصلا چنین قصدی نداشتم تا از این ظرافت ادبی استفاده كنم! من ساده را آگاهانه به كار بردم چون كاربرد آن درست تر از آسان بود در آنجا. نه در جایی آمده كه گزین گویه باید دارای توازن ادبی منفی بین دو قسمت یك نوشته باشد، نه در فارسی گفتن اینكه مطلبی ساده است، غلط میباشد!

روشن است که از دید منطق (فرنود) کار شما نادرست است, دو چیز را در یک ویژگی همسان میتوان همسنجید, همانجور که نمیشود زیبایی و هوش
دو تن را سنجید و گفت کدام بهتر است (دو چیز ناهمسان!), همانجور نیز نمیتوان از روی سختی و سادگی دو چیز فرجام گرفت کدام بهتر میباشد.

در پارسیك هم فكر نكنم جلال آل احمد به جلال الدین تبدیل شود مگر آنكه شما بخاطر عقل كل دانستن خودتان، بخواهید جلال را هم مسخره بفرمایید.

نه با پوزش ندیدم. بجای او میشد نام هر کسی را آورد, دگرسانی‌ای در سخن نمیداد.

آنچه از پارسیك گفتن شما دیده ایم تا بحال، استفاده از نرم افزار جهت جایگزینی لغات عربی با لغات دیگری است كه بعضی از آنها فارسی هستند و برخی دیگر هم مهربدی شده ی لغات آلمانی و انگلیسی هستند. نه استفاده از دستور زبان مناسب یا حتی جایگزینی هوشمندانه و با ظرافت لغات اصیل فارسی.

واژگان اینجا همه یا بازبرد خورده‌اند که از کجا آمده‌اند (مانند کاریگ, از مکنزی) یا از دیگر استادان زبان گرفته شده‌اند و شاید چند تا از میان هزاران واژه هم برساخته‌یِ خود من باشند.

نگرش شما هم خوب است, میتوانید دستی بدهید و واژگان زیباتر و بهتری بیابید, زیرا پارسیک زبانی است آزاد و پرگاهیده و از آنِ هیچکسِ تنها نیست.

در انگلیسی احتمالا سال به سال هم نمیبینید كه do به جای fuck به كار رود، ولی در فارسی روزانه بارها این اتفاق می افتد. خوب این به سادگی ناشی از تفاوت زبانهاست و این قیاس اشتباه شما ناشی از دیدتان مبنی بر این است كه زبان فارسی را میبایست به انگلیسی و آلمانی نزدیك كرد.

چرا پیشآمدانه در انگلیسی هم do بجای "گاییدن" به کار میرود .

من اینجا که بیشتر هموندان مانند شما فرهیخته هستند لغزش‌هایِ خنده‌داری میبینم که بیرون از اینجا, جاییکه
مردم زبان روزانه اشان انگلیسی است نمیبینم. پس یا مردم انگلیس زبان از ما باهوش‌ترند, یا زبان ما ناکارآمد است!

درباره‌یِ همین دلیل (دلالت) هم برای اینکه بگیرید چرا پارسیک شما را "باهوش" میکند, بیانگارید کسی به شما میگوید:
— دلیل اینکه اینجا خوابیده‌اید چیست؟

این سخن سراپا بیخودی است, ولی "پارسی"‌زبان امروزین لغزش خود را نمی‌دریابد, هنگامیکه برابر پارسیک "دلیل" اینها هستند:

دلیل = انگیزه (انگیختن)
دلیل = شَوَند (شدن) = cause
دلیل = نمایانگر, نشانگر = indicator
دلیل = آوند
...

پس شما هرگز, هرگز نمیبینید کسی بیاید بگوید:

— نمایانگر اینکه اینجا خوابیده‌اید چیست؟





چرا؟ زیرا واژگان پارسیک ساختارین و دستورین و گویا میباشند, نمایانگر را بسختی میتوان بجای چیز دیگری به کار بُرد و دچار چنین لغزشی شد!


پارسیگر

[سامان]

روشن است که از دید منطق (فرنود) کار شما نادرست است, دو چیز را در یک ویژگی همسان میتوان همسنجید, همانجور که نمیشود زیبایی و هوش
دو تن را سنجید و گفت کدام بهتر است (دو چیز ناهمسان!), همانجور نیز نمیتوان از روی سختی و سادگی دو چیز فرجام گرفت کدام بهتر میباشد.

به نظر من این اشتباه است. تنها منطقی كه میتواند در این رابطه كاربرد داشته باشد این است كه طرف چه قصدی از به كار بردن كلمات دارد و آیا با استفاده از كلماتش توانسته منظور خود را به دیگری منتقل كند یا خیر. در مورد گفته ی من هم، هم من میخواسته ام از كلمه ی ساده (به مفهوم پیچیده نبودن) استفاده كنم و هم شما متوجه منظور من شده اید. در فارسی من هم از سخت میتوان هم معنای دشواری را گرفت، هم محكم بودن، هم پیچیدگی و ...
اینكه از مثلا كلمه ی سخت با چه مفهومی در متن میتوان استفاده كرد هم باز ربطی به نادانی فرد ندارد مگر اینكه از جای دیگر به نادانی او پی برده باشیم و استفاده ی نامناسب از یك لغت را قرینه ی دیگری بر نادانی او به شمار بیاوریم.

نگرش شما هم خوب است, میتوانید دستی بدهید و واژگان زیباتر و بهتری بیابید, زیرا پارسیک زبانی است آزاد و پرگاهیده و از آنِ هیچکسِ تنها نیست.

من نه این كار را مفید میدانم و نه نتیجه بخش. نهایتا باعث بوجود آمدن جمعی جدابافته میشود كه فاصله شان از مردم عادی بیشتر شده و تنها برای هم مینویسند. اگرچه با این تلاش شما موافق نیستم ولی لازم نمیدانم كه انرژیم را صرف مخالفت با آن بكنم.
نوشتن آن گزین گویه هم تنها تلنگری بود به شما و هم فكرانتان كه اندكی هم به اطرافتان بنگرید.
اگر میدانستم این تلنگر اینگونه برایتان بر خورنده است، آن را نمینوشتم.

چرا پیشآمدانه در انگلیسی هم do بجای "گاییدن" به کار میرود .
من اینجا که بیشتر هموندان مانند شما فرهیخته هستند لغزش‌هایِ خنده‌داری میبینم که بیرون از اینجا, جاییکه
مردم زبان روزانه اشان انگلیسی است نمیبینم. پس یا مردم انگلیس زبان از ما باهوش‌ترند, یا زبان ما ناکارآمد است!

نگفتم هیچوقت به كار نمیرود، ولی سال به سال هم با آن احتمالا مواجه نمیشوید. در مقایسه با فارسی كه هر روز با آن مواجه میشوید! همانگونه كه با كاربرد easy و simple به جای هم در انگلیسی گاها مواجه میشویم كه در چارچوب context میتوانیم بفهمیم چرا به جای هم استفاده شده اند.

درباره‌یِ همین دلیل (دلالت) هم برای اینکه بگیرید چرا پارسیک شما را "باهوش" میکند, بیانگارید کسی به شما میگوید:
— دلیل اینکه اینجا خوابیده‌اید چیست؟

این سخن سراپا بیخودی است, ولی "پارسی"‌زبان امروزین لغزش خود را نمی‌دریابد, هنگامیکه برابر پارسیک "دلیل" اینها هستند:

دلیل = انگیزه (انگیختن)
دلیل = شَوَند (شدن) = cause
دلیل = نمایانگر, نشانگر = indicator
دلیل = آوند
...

پس شما هرگز, هرگز نمیبینید کسی بیاید بگوید:

— نمایانگر اینکه اینجا خوابیده‌اید چیست؟





چرا؟ زیرا واژگان پارسیک ساختارین و دستورین و گویا میباشند, نمایانگر را بسختی میتوان بجای چیز دیگری به کار بُرد و دچار چنین لغزشی شد!

پارسیگر

من معتقدم زبان در درجه ی اول برای برقراری ارتباط ساخته شده. بقیه ی پیشرفتهای بوجود آمده در زبان و ادبیات پیرایه هایی هستن كه بار هنری ادبیات رو افزایش دادن و بشر رو قادر ساختن تا احساسات و افكار پیچیده تری رو به نحو زیباتر و كارآمدتری به دیگران منتقل كنن.
وقتی زبان از حالتی خارج بشه كه قابل فهم برای دیگران نباشه در واقع دلیل وجودیش رو از دست میده. مردم هم همیشه دوست دارن در برقراری ارتباطات راههای ساده تری رو به كار ببرن.

[sonixax]

پارسی دانی و پارسی گویی به كل چیز مزخرف و بدیست به دلایل زیر :

١- باعث میشود دستور زبان را بهتر درك كنی !
٢- باعث میشود سایر زبانهای همخانواده را بهتر بیاموزی !
٣- باعث حذف زبان قرآن و پیامبر و باقی آت و آشغالهای اسلامی از فرهنگ و زبان بیش از پیش میشود!
٤- یادگیری زبان را برای باقی ملل آشنا به زبانهای هندی اروپایی راحت تر میكند !
٥- باعث پیوند ما با فرهنگ و تاریخمان میشود !
٦- یك پله بالاترش تغییر الفبا به لاتین باعث سادگی و خوانایی بیشتر زبان میشود و كفار یاد میگیرند و وا مصیبتا !
٧- اصلن بارسی زبان كهتر است باید همه عربی سخن بگوییم !

[سامان]

پارسی دانی و پارسی گویی به كل چیز مزخرف و بدیست به دلایل زیر :

هرچند طنز است اما طنز هم میبایست عاری از سفسطه و اطلاعات غلط باشد.

١- باعث میشود دستور زبان را بهتر درك كنی !

فارسی دانی یا فارسی گویی كه دستور زبان هم جزو اونه ربطی به جایگزینی صرفا لغات عربی در زبان فارسی رایج ما نداره. سفسطه.

٢- باعث میشود سایر زبانهای همخانواده را بهتر بیاموزی !

عجیبه. كاربرد پارسیك به جای پارسی یا فارسی، یا اسپاش بجای فضا هیچ كمكی به بهتر یاد گرفتن هیچ زبانی نمیكنه. برعكس كار مردم رو دوبرابر سخت میكنه چون اول باید پارسیك رو یاد بگیرن!

٣- باعث حذف زبان قرآن و پیامبر و باقی آت و آشغالهای اسلامی از فرهنگ و زبان بیش از پیش میشود!

ربط دادن عقاید دینی به موضوعی كه فراتر از دینه. سفسطه.

٤- یادگیری زبان را برای باقی ملل آشنا به زبانهای هندی اروپایی راحت تر میكند !

اگر ثابت بشه اینطوری یادگیری فارسی راحت تر میشه (البته اگه!)، ارزشش رو نداره كه در مقابل بخوایم زحمت یادگیری پارسیك رو به دوش مردم ایران تحمیل كنیم.

٥- باعث پیوند ما با فرهنگ و تاریخمان میشود !

تاریخ و فرهنگ واقعی یا عهد عتیق؟ مستند یا خیالی؟

٦- یك پله بالاترش تغییر الفبا به لاتین باعث سادگی و خوانایی بیشتر زبان میشود و كفار یاد میگیرند و وا مصیبتا !

میخوام كفار صد سال سیاه یاد نگیرن تا اینكه بخوایم مثل تركیه ای بشیم كه كلا نسل امروزشون ارتباطشون رو با تاریخشون از دست داده!

٧- اصلن بارسی زبان كهتر است باید همه عربی سخن بگوییم !

عربی هم زبانی است برای خودش. میگویند توانایی ادبی بیشتری هم از فارسی دارد. شما كه ضد نژاد پرستی و طرفدار جهان وطنی و از اینطور حرفها هستید جرا با عربی اینگونه مخالفید؟
هم من و هم بسیاری دیگر متوجهند این پارسیكی كه راه افتاده بیشترش بخاطر تنفر از اعرابه كه خود این تنفر از اعراب بخاطر تنفر از اسلامه كه خود این تنفر از اسلام بخاطر تنفر از آخوندها و كارهاشون تو ایرانه. سفسطه در سفسطه در سفسطه!

[Mehrbod]

[MENTION=149]سامان[/MENTION]

من می‌پیشنهم شما همان پارسیک‌ستیز بمانید, اگرنه ١٠٠% همگی هوادار پارسیک خواهند بود و گفتگو‌ها به خاموشی میگرایند! (:



پارسیگر

[mosafer]

پارسی نوشتن برا ی متون ادبی واقعا لذت بخش هست
ولی متاسفانه خیلی کم هستند کسانی که چنین مطلب بنویسند
پسرم از نوشته هایی که من پارسی مینویسم غلط املایی میگیرد

[سامان]

@سامان

من می‌پیشنهم شما همان پارسیک‌ستیز بمانید, اگرنه ١٠٠% همگی هوادار پارسیک خواهند بود و گفتگو‌ها به خاموشی میگرایند! (:



پارسیگر

نخست اینکه این همه ای که شما میفرمایید طبیعیه که همسو و همنگر هستن تو خیلی موارد، تو فارومهای اسلامی حکومتی هم اگه برین همه از اسلام و از همدیگه حمایت میکنن.

دوم اینکه من کلا آدم خیلی ستیزه جویی نیستم و عقیده دارم ستیز رو باید جایی بکار برد که امید به موفقیت زیاد باشه وگرنه اتلاف وقت و سرمایه و انرژی و بی ارزش کردن ستیز هست. اینه که در خیلی جاها که موافق نباشم یا سکوت میکنم یا به تذکر کوچکی بسنده میکنم.

ودر آخر اینکه من بارها شده برای روشن تر شدن خودم و اینکه متوجه بشم عقیده ای تا چه حد قابل دفاعه، بارها در فارومهای مختلف خودم رو به ظاهر طرفدار چیزی نشون دادم ولی متاسفانه از اونجا که خیلی ها فرق بین نبرد اندیشه و هتاکی و توهین رو نمیدونن و من هم دوست ندارم توهین بشنوم و ساکت بمونم و توهین کردن متقابل رو هم نمیپسندم، تصمیم گرفته ام حتی المقدور حتی اگه واقعا با چیزی مخالفم، این مخالفت رو ابراز نکنم.