پیشگیری از خستگی - نسخه قابل چاپ

+- دفترچه (https://daftarche.com)
+-- انجمن: دانش (https://daftarche.com/%D8%A7%D9%86%D8%AC%D9%85%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4)
+--- انجمن: دانش و فندآوری (https://daftarche.com/%D8%A7%D9%86%D8%AC%D9%85%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D9%88-%D9%81%D9%86%D8%AF%D8%A2%D9%88%D8%B1%DB%8C)
+--- موضوع: پیشگیری از خستگی (/%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AE%D8%B3%D8%AA%DA%AF%DB%8C)

---

پیشگیری از خستگی - Mehrbod - 09-30-2012

Rationalism Ideology نوشته: ضمیر ناخودآگاهِ آدمی بسیار حساس تر و مستعد تر از آنی است که ما تا به حال به آن توجه داشته ایم. و این اثر پذیری هنگامی خود را نشان می دهد که که به طورِ ناگهانی برخی خاطرات و احساساتی فراموش شده و عجیب را در خودآگاهیمان ادراک می کنیم؛

این به یاد آوردن ناگهانی خاطره و احساس‌های فراموشیده ببایست پیوندی به کارکرد ناخودآگاه ندارد خردگرا جان.
ما نباید فاکتورهای بسیار مهندتر (مهم) مانند رندم بودن یا نزدیکی میان چیزها را بفراموشیم.

درباره اینکه چگونه ویر (memory) آدمی کار میکند، مغز ما از همه سُهشگرهای (sensors) بیرونی مانند سهش‌های شنیداری، بویایی و دیداری
در هر دمک که میگذرد یک فرامده (derivative) میگیرد که با آن ویر‌های هم‌پیوند (associated) را بازیابی میکند.

این فرایند بخودی خود فرزام (perfect) نیست و برای همین بسیاری زمانها ویرهایی به
یاد میایند و میروند که براستی هم‌پیوندگی با هم ندارند و تنها از کارکرد ایرنگ‌پذیر (error-prone) مغز سرچشمه میگیرد.

نمونه بهتر آن، ما میتوانیم هر دم خودآگاهانه به نگاره‌هایی (تصاویر) که از ذهنمان رد میشود بنگریم و خواهیم دید که نگاره‌های بسیار گوناگون
و ناهم‌پیوندی در هر دم از این گذرگاه خودآگاهی رد میشوند و گاه نیز، از روی یک ایرنگ‌ برخی از آنها راه خودشان را به خودآگاه روزانه ما باز میکنند.

روی هم رفته نباید چون چیزی به یاد آدم میاید آن را وابسته دید، که بیشتر زمانها میتواند برامده از ایرنگ سیستم باشد.

Rationalism Ideology نوشته: یا در هنگامِ مواجهه با شرایطی مشابه به تجربیاتِ گذشته که بر ناخودآگاه اثر گذر بوده اند، دوباره آن خاطرات و احساسات برایمان زنده می شوند!
حال بر اساسِ این ویژگی ناخودآگاه، ما می توانیم در کاهش و چه بسا جلوگیری از خستگی به راهکارهایی دست یابیم.
با درنظر گرفتن یک محیطِ مناسب و برانگیزنده برای ناخودآگاه که به طور اختصاصی در آنجا به کار و پویایی مشغول باشیم، خود موجب این گشته تا ضمیرناخودآگاه هم ما را در پویاییمان همراهی کند و به موجب آن فرایند خستگی بسیار کمتر ایجاد می گردد. برای نمونه اگر شما جهت کار و پویایی اتاقی ویژه اختصاص دهید و همچنین برای خواب، تلویزیون و... هم اتاق هایی دیگر، به راستی پس از مدتی پی به سودمندی این راهکار در همراهی ناخودآگاه برای آنچه می خواستید و همچنین سودمندی آن در کاهشِ خستگی می برید.
شاید بتوان این ویژگی ناخودآگاه را در ''شرطی بودن'' آن هم تبیین نمود، ولی به باور من در مورد جستارِ شرطی بودن ناخودآگاه بحثِ فراوان تر و مهم تری لازم است و باید از آن به طور گسترده تری سود ببریم!

شرطی کردن راهکار خوبی است، بدید من میشود در دنباله همان Rituals یا آیین‌ها که در بالا آمد آنرا باز کنیم.

---

پیشگیری از خستگی - Rationalist - 09-30-2012

Mehrbod نوشته: این به یاد آوردن ناگهانی خاطره و احساس‌های فراموشیده ببایست پیوندی به کارکرد ناخودآگاه ندارد خردگرا جان.

اگر بر اساس تعریفی که من در این جستار از ''ضمیرناخودآگاه'' بیان داشتم و از آن در جستار ''روانکاوی'' هم سود بردم به پیکِ آخر بنگرید، ناخودآگاه بودن این فرایند هم برایتان روشن می گردد.

Mehrbod نوشته: روی هم رفته نباید چون چیزی به یاد آدم میاید آن را وابسته دید، که بیشتر زمانها میتواند برامده از ایرنگ سیستم باشد.

مقصودتان را به درستی درنیافتم! آیا شما این روش را برای کاهش خستگی مردود می دانید؟ یا در وابسته بودن تجلی خاطرات در خودآگاهی، به خاطر تجربه شرایطِ مشابه گذشته مخالف هستید؟
هر آنچه کارکرد اینرگ پذیر مغز خواندید، در بررسی و تحلیل رفتارهای ضمیرناخودآگاه آدمی، قابل توجیه و تبیین می باشد.

---

پیشگیری از خستگی - Mehrbod - 09-30-2012

Rationalism Ideology نوشته: اگر بر اساس تعریفی که من در این جستار از ''ضمیرناخودآگاه'' بیان داشتم و از آن در جستار ''روانکاوی'' هم سود بردم به پیکِ آخر بنگرید، ناخودآگاه بودن این فرایند هم برایتان روشن می گردد.

آری، خوب شاید باید یک واژه بهتر بگزینیم، مانند نیمه‌/زیرخودآگاه (sub-conscious) یا بخشی که میتواند چیزهای وابسته را به خودآگاهی بدهد؟


برای نمونه هنگام پیاده‌روی میبینیم که گاه خودآگاهی ما بسوی پیش رویمان کشیده میشود یا چیزی نگرشمان را میگیرد (توجهمان را جلب میکند)،
چنین فرایندی را نمیتوانیم با آگاهی وابسته به تپش قلب یکسان بیانگاریم، فرایندی پیشرفته‌تر اینجا کار میکند که شاید همان زیرخودآگاه باشد.

Rationalism Ideology نوشته: مقصودتان را به درستی درنیافتم! آیا شما این روش را برای کاهش خستگی مردود می دانید؟ یا در وابسته بودن تجلی خاطرات در خودآگاهی، به خاطر تجربه شرایطِ مشابه گذشته مخالف هستید؟
هر آنچه کارکرد اینرگ پذیر مغز خواندید، در بررسی و تحلیل رفتارهای ضمیرناخودآگاه آدمی، قابل توجیه و تبیین می باشد.

فردید من این بود که بیشتر چیزهایی که به یاد میایند میتوانند بتنهایی از روی ایرنگ (irang=error) پردازه‌های مغزی باشند و نه چیز دیگری گرامی.

---

پیشگیری از خستگی - Rationalist - 10-05-2012

Mehrbod نوشته: خوب شاید باید یک واژه بهتر بگزینیم، مانند نیمه‌/زیرخودآگاه (sub-conscious) یا بخشی که میتواند چیزهای وابسته را به خودآگاهی بدهد؟


خودآگاه = conscious
زیر-خودآگاه / نیمه‌خودآگاه = sub-conscious
ناخودآگاه = unconscious

برای نمونه هنگام پیاده‌روی میبینیم که گاه خودآگاهی ما بسوی پیش رویمان کشیده میشود یا چیزی نگرشمان را میگیرد (توجهمان را جلب میکند)،
چنین فرایندی را نمیتوانیم با آگاهی وابسته به تپش قلب یکسان بیانگاریم، فرایندی پیشرفته‌تر اینجا کار میکند که شاید همان زیرخودآگاه باشد.

بسیاری از روان شناسان نیز، به این واژه با مفاهیمی کمابیش نزدیک به هم اشاره داشته اند؛ ولی من همان تعریفی که بیان داشتم را کامل و شامل می دانم و درنظر گرفتن واژه ای
همچون ''نیمه خودآگاه'' را بیهوده می پندارم.
زیرا در وجود آدمی بیشینه ویژگی ها و رفتارها در پیوندی بسیار قوی میان ضمیرخودآگاه و ناخودآگاه می باشد که این پیوند موجوب گردیده که این دو در یکدیگر دارای اثرش بسیار قوی
در کنش ها و واکنش های روانی/فیزیولوژیکی باشند.
برای نمونه در همان پیاده روی که مطرح نمودید، وقتی حسی در خودآگاهیمان ادراک می شود(توجهمان به چیزی جلب می گردد) در تحلیل آن بسیاری از فرایندهای ناخودآگاه، و گاه خودآگاهانه وجود دارند که موجب چنین ادراکی در خودآگاهی می شوند.
اگر هم در برخی فرایندها همانند ''تپش قلب'' ما آگاهی و اراده کم تری بر آنها داریم؛ به خاطر ساختار روان آدمی و دربرگیری بیشینه حساس وجود ما (خصوصا اندام های زیستی) به قلمرو ناخودآگاه می باشند؛ که با فرگشت قابل تبیین است. چه بسا بتوان در آینده با آگاهی یافتن از فرایند تپش قلب و دگرگونی در وجود آدمی، چنین فرایندی را هم کاملا آگاهانه انجام داد!

Mehrbod نوشته: فردید من این بود که بیشتر چیزهایی که به یاد میایند میتوانند بتنهایی از روی ایرنگ (irang=error) پردازه‌های مغزی باشند و نه چیز دیگری گرامی.

از چه جنبه ای این فرایندها را اینرگ، در پردازه های مغزی می دانید؟
برای نمونه از جنبه پزشکی، چنین فرایندهایی اگر در جهت کارکرد درست یاخته های مغزی(نرون ها) باشند و شبکه عصبی به حالت طبیعی کار کند آن را ایرنگ نمی دانند ولی
از جنبه روانشناختی چنین چیزی رفتارهای طبیعی ناخودآگاه به حساب می آید که قابل تحلیل می باشد. اما اگر این فرایندها موجب به یاد آوردن خاطراتی رنج آور و یا عدم تمرکز باشند؛ اینرگ محسوب می شوند، در حالیکه ما می توانیم از چنین فرایندهایی در جهت خردگرایی هم سود ببریم، که نمونه اش را هم در این جستار برای مقابله با خستگی بیان کردم.
از این رو، این فرایند ها همیشه ایرنگ نیستند!

---

پیشگیری از خستگی - Mehrbod - 10-07-2012

Rationalism Ideology نوشته: بسیاری از روان شناسان نیز، به این واژه با مفاهیمی کمابیش نزدیک به هم اشاره داشته اند؛ ولی من همان تعریفی که بیان داشتم را کامل و شامل می دانم و درنظر گرفتن واژه ای
همچون ''نیمه خودآگاه'' را بیهوده می پندارم.

خوب کامل بودن آن بود سود چندانی به ما نمیرساند، مانند این میماند که بجای بخشش شباروز به بامداد، میانروز، نیمه‌شب و .. بگوییم روز و شب داریم و بس!

تعریف ما در این ریخت بخوبی رساست، ولی نمیتوانیم کار زیادی با آن انجام دهیم.

Rationalism Ideology نوشته: زیرا در وجود آدمی بیشینه ویژگی ها و رفتارها در پیوندی بسیار قوی میان ضمیرخودآگاه و ناخودآگاه می باشد که این پیوند موجوب گردیده که این دو در یکدیگر دارای اثرش بسیار قوی
در کنش ها و واکنش های روانی/فیزیولوژیکی باشند.
برای نمونه در همان پیاده روی که مطرح نمودید، وقتی حسی در خودآگاهیمان ادراک می شود(توجهمان به چیزی جلب می گردد) در تحلیل آن بسیاری از فرایندهای ناخودآگاه، و گاه خودآگاهانه وجود دارند که موجب چنین ادراکی در خودآگاهی می شوند.

شمار فرایندهایی که در «گرفتن نگرش ما به یک چیز» هنگام پیاده‌روی هستند، هر شماری که باشند بیگمان "خودآگاه" نیستند.
ولی در ترازی از ناخودآگاهی که در راستای تپاندن دل باشد هم نیستند، فرایند‌های پیشرفته‌تری هستند و باید به شیوه دیگری با آنها رویارو شد تا زمانیکه برای تپش قلب راهکار میدهیم!

Rationalism Ideology نوشته: اگر هم در برخی فرایندها همانند ''تپش قلب'' ما آگاهی و اراده کم تری بر آنها داریم؛ به خاطر ساختار روان آدمی و دربرگیری بیشینه حساس وجود ما (خصوصا اندام های زیستی) به قلمرو ناخودآگاه می باشند؛ که با فرگشت قابل تبیین است. چه بسا بتوان در آینده با آگاهی یافتن از فرایند تپش قلب و دگرگونی در وجود آدمی، چنین فرایندی را هم کاملا آگاهانه انجام داد!

جدا از سخنان دیگر، به گمانم هماکنون هم میشود تپش دل را بدلخواه کم و زیاد کرد. بسنده میکند به یک چیز شورانگیز (هیجان‌آور) یا اروتیک اندیشید، تپش دل خود به خود بالا میرود.

یک نکته‌ای که در پیک پیشین من میخواستم بنِمارم (اشاره کنم) همین بود، که برخی فرایندها را نمیتوان مانند تکاندن دست خود با
خواست سرراست (اراده مستقیم) انجامید، ولی میتوان با ترفندهای ناسرراست مانند همین اندیشیدن به یک چیز اروتیک آنها را کنترل کرد.

در کنار تپش دل هنوز ما برای نمونه شمار یاخته‌های خوراک‌رسان به مغز را نمیتوانیم آگاهانه کنترل کنیم، نمیتوانیم
ناخودآگاه هم با اندیشه کنترل کنیم یا ترفند بزنیم، ولی شاید بتوانیم با گذاشتن پایمان روی میز شمارشان را زیاد کنیم؟

Rationalism Ideology نوشته: از چه جنبه ای این فرایندها را اینرگ، در پردازه های مغزی می دانید؟
برای نمونه از جنبه پزشکی، چنین فرایندهایی اگر در جهت کارکرد درست یاخته های مغزی(نرون ها) باشند و شبکه عصبی به حالت طبیعی کار کند آن را ایرنگ نمی دانند ولی
از جنبه روانشناختی چنین چیزی رفتارهای طبیعی ناخودآگاه به حساب می آید که قابل تحلیل می باشد. اما اگر این فرایندها موجب به یاد آوردن خاطراتی رنج آور و یا عدم تمرکز باشند؛ اینرگ محسوب می شوند، در حالیکه ما می توانیم از چنین فرایندهایی در جهت خردگرایی هم سود ببریم، که نمونه اش را هم در این جستار برای مقابله با خستگی بیان کردم.
از این رو، این فرایند ها همیشه ایرنگ نیستند!

از این دیدگاه که هنگام پردازش بیشمار چیز میتوانند به ایرنگ روند، ولی تنها چند چیز/راه میتوانند به کار آیند (از دیدگاه گرایندیک - probabilistic).
به سخن دیگر، دگرسانی ژرفی میان noise و signal میباشد و بیشتر چیزهایی که به اندیشه میایند به گِرایند بالا noise هستند تا signal.

---

پیشگیری از خستگی - Mehrbod - 10-08-2012

Rationalism Ideology نوشته: بسیاری از روان شناسان نیز، به این واژه با مفاهیمی کمابیش نزدیک به هم اشاره داشته اند؛ ولی من همان تعریفی که بیان داشتم را کامل و شامل می دانم و درنظر گرفتن واژه ای
همچون ''نیمه خودآگاه'' را بیهوده می پندارم.

من این تَرزال (مدل) ساده را برای دسته‌بندی رفتارها پیشنهاد میکنم:




میدانیم که کمابیش همه‌ کارکردهای مغز پرسون‌وار (دقیقا) یکجا نبوده و در مغز گستریده‌‌اند، با این همه میتوان در نگاه هماگ (کلی) آنها را به این سه دسته که در روند فرگشت روی هم سوار شده‌اند بخشید.

---

پیشگیری از خستگی - Rationalist - 10-08-2012

Mehrbod نوشته: خوب کامل بودن آن بود سود چندانی به ما نمیرساند، مانند این میماند که بجای بخشش شباروز به بامداد، میانروز، نیمه‌شب و .. بگوییم روز و شب داریم و بس!

تعریف ما در این ریخت بخوبی رساست، ولی نمیتوانیم کار زیادی با آن انجام دهیم.

آری تنها با تعریف نمی توانیم کاری از پیش ببریم، ولی در ابتدا لازم می نماید که تعریفی شامل و دقیق داشته باشیم.

Mehrbod نوشته: شمار فرایندهایی که در «گرفتن نگرش ما به یک چیز» هنگام پیاده‌روی هستند، هر شماری که باشند بیگمان "خودآگاه" نیستند.
ولی در ترازی از ناخودآگاهی که در راستای تپاندن دل باشد هم نیستند،

درست است؛ مقصود من این بود که در این میانه، بیهوده بودنِ واژه ای همچون ''نیمه خودآگاه '' را نشان دهم.

Mehrbod نوشته: فرایند‌های پیشرفته‌تری هستند و باید به شیوه دیگری با آنها رویارو شد تا زمانیکه برای تپش قلب راهکار میدهیم!

در پیک پیشین در این مورد نگاشتم؛ برای پرداختن به ناخودآگاه ما باید دیدگاهمان چنین باشد که با یک جنبه از شخصیت آدمی رو به رو هستیم و اگر در برخی از فرایندها همچون ''تپش قلب'' و ''عدم تمرکز''، دگرسانی هایی درک می کنیم، به خاطر پیچیدگی ها و درهم تنیدگی های جنبه های روانی ما می باشد.

Mehrbod نوشته: جدا از سخنان دیگر، به گمانم هماکنون هم میشود تپش دل را بدلخواه کم و زیاد کرد. بسنده میکند به یک چیز شورانگیز (هیجان‌آور) یا اروتیک اندیشید، تپش دل خود به خود بالا میرود.

یک نکته‌ای که در پیک پیشین من میخواستم بنِمارم (اشاره کنم) همین بود، که برخی فرایندها را نمیتوان مانند تکاندن دست خود با
خواست سرراست (اراده مستقیم) انجامید، ولی میتوان با ترفندهای ناسرراست مانند همین اندیشیدن به یک چیز اروتیک آنها را کنترل کرد.

در کنار تپش دل هنوز ما برای نمونه شمار یاخته‌های خوراک‌رسان به مغز را نمیتوانیم آگاهانه کنترل کنیم، نمیتوانیم
ناخودآگاه هم با اندیشه کنترل کنیم یا ترفند بزنیم، ولی شاید بتوانیم با گذاشتن پایمان روی میز شمارشان را زیاد کنیم؟

Mehrbod نوشته: از این دیدگاه که هنگام پردازش بیشمار چیز میتوانند به ایرنگ روند، ولی تنها چند چیز/راه میتوانند به کار آیند (از دیدگاه گرایندیک - probabilistic).
به سخن دیگر، دگرسانی ژرفی میان noise و signal میباشد و بیشتر چیزهایی که به اندیشه میایند به گِرایند بالا noise هستند تا
signal

دریافتم مقصودتان چیست! ولی از این جنبه به جستار نگریستن چندان معنایی ندارد و پیوندی هم با آنچه بیان کردم ندارد. پرداختن به جستار از جنبه روان شناختی و فیزیولوژیکی بیشتر مورد نگر است؛ زیرا بسی سودمند تر است.
ضمن اینکه در همان پیک پیشین خود، چنین دیدگاهی(گرایند ایرنگ) را هم، در دیدگاه روانشناختی تبیین نمودم.

نقل قول:من این تَرزال (مدل) ساده را برای دسته‌بندی رفتارها پیشنهاد میکنم:

این مدل اگر بر مبنای این و این مفاهیم بیان شده، بیشتر دیدگاهی فیزیولوژیک می باشد و به نگرم در این دیدگاه ما باید به طورِ دقیق به بررسی سیستم عصبی و یاخته های مغزی در فرایند های گوناگون همچون تپش قلب بپردازیم؛ که خود جستاری گسترده و بسی جذاب است. اما اگر دیدگاهمان روانشناختی باشد، من همان دسته بندی را که بیان داشتم مناسب تر می دانم.

---

پیشگیری از خستگی - Rationalist - 11-08-2012

تنها به خاطر ارزش و احترامی که برای مهربد قایلم؛ این جستار را به پیش بردم!

آنچه تاکنون در پژوهشِ پیرامون این جستار دست یافته ام:

- بررسی و انجام آزمایش دراز مدت بر روشی درمانی به نام EFT که شاید در آینده جستاری پیرامون آن ایجاد نمودم.
- در حال بررسی و تاثیر گذاریِ هورمون مهند دوپامین
- در حال بررسی نقش گسترده و پیچیده سروتونین
- برخی دلایل شایع خستگی:
۱- کمبود آب در بدن(نوشیدن حدود ۶ لیوان آب در طول روز توصیه عمومی است)
۲- عدم تعادل الکترولیتی
۳- برخی مشکلات تنفسی: بیشینه آدمیان روش تنفس صحیح را انجام نمی دهند؛ در تنفس باید تا آخرین قسمت ریه ها را از اکسژن پر کرده و سپس پس از لحظاتی درنگ، به آهستگی عمل بازدم را انجام داد؛ روشی که من در هنر رزمی ویژه خود سود می برم؛ همان روش معروف ۱-۴-۲ می باشد. البته در مراحل پیشرفته تر تنفس، می توان با تمرکز و تصوراتی خاص هم چنین کاری را انجام داد؛ که بیان آن از حوصله موضوع خارج است.)
۴- کم خونی: چنین چیزی بیشتر در خانم ها دیده شده و به طوری که خودشان هم آگاه نیستند؛ ممکن است به کم خونی(کمبود آهن) مبتلا باشند و در هنگام فعالیت های روزمره، احساس خستگی و بی حوصلگی می کنند. تشخیص آن هم به سادگی با آزمایش خون امکان پذیر است.
۵- نداشتن تمرکز: گمان نکنم نیازی به توضیح داشته باشد.


راهکارهایی که برای کاهش/جلوگیری خستگی سودمند بودنشان برایم روشن گردیده:
- دیدن و یا خواندن مطالب بسیار خنده دار: برای من خواندن احادیث کمپین آقا امام نقی() بسیار مسرت بخش است؛ هییت محبان آن حضرت هم در همین دفترچه وجود دارد!
- تغذیه میوه ها و تنقلات انرژی زا هنگام فعالیت
- قهوه(چون تاثیر فراوانی دارد آن را هم نوشتم؛ البته نباید در نوشیدن آن زیاده روی نمود!)
- منیزیم: در کاهش سردرد هم بسیار موثر است که بیشتر در اسفناج،سویا پخته، دانه های کدو تنبل، بادام و فندوق یافت می شود.

---

پیشگیری از خستگی - Mehrbod - 12-30-2012

---

پیشگیری از خستگی - undead_knight - 12-30-2012

نقل قول:درونمایه‌ی رویکرد رویهمرفته بسیار ساده است: برای سرگرمی و آسودگی خود بِـفرانمایید (برنامه‌ریزی کنید)، ولی
برای کار نافرانمایید (unschedule)؛ این رویکرد بهترین راهکار در رویارویی با پَس‌افکنش یا procrastination نیز میباشد.

مسئله اصلی به قول راسل این فرهنگ 8 ساعت کار کردن هست که کلا چیز بی خودیه،اگر 4 ساعت باشه دیگه اینقدر نامطلوب نمیشه :)

---