دفترچه

آیه 26 و 27 سوره جن (72) :

نقل قول:داناى نهان است و كسى را بر غیب خود آگاه نمى‏كند * جز پیامبرى را كه از او خشنود باشد كه [در این صورت] براى او از پیش رو و از پشت‏سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت

داستان اینه که حضرت در چند آیه قبل میگه من فقط برای ابلاغ پیامهای خدا اینجا هستم و نمیدونم که وعده خدا نزدیکه یا دوره. این مطلب رو که کسی از اسرار الهی خبر نداره در آیه 26 میگه و جالب اینجاست که درست در آیه بعدی میگه البته به جز پیامبری که خدا از او خشنود باشه.

دشواری اینجاست که آیا محمد اون پیامبری نیست که خداوند از او خشنود باشه تا بخواد اسرار رو بهش بفهمونه؟ چون درست در آیه 26 همه هستی رو با واژه احداً از دونستن این موضوع خارج میدونه.

یا اینکه آیا محمد اون پیامبر هست که به اسرار دسترسی داشته باشه ولی آیه های قبلی خلاف این رو میگن؟ کسی از تفسیر و داستان این آیات چیزی میدونه؟

الهی قمشه ای نگهبانان پس و پیش رو برای مراقبت از شیاطینی که به گوش هستند تفسیر میکنه.

لینک زیر آیات 19 تا پایانی سوره جن با سه ترجمه هست.
28

حالا شاید منظورش از دانای نهان این نباشه که از قیامت با خبره! شاید یه چیز دیگه منظورشه...

یه نفر نوشته: حالا شاید منظورش از دانای نهان این نباشه که از قیامت با خبره! شاید یه چیز دیگه منظورشه...

چیزی در این مورد میدونید؟ بیشتر توضیح بدید. من مشغول مطالعه در این مورد هستم.

kourosh_bikhoda نوشته: آیه 26 و 27 سوره جن (72) :


داستان اینه که حضرت در چند آیه قبل میگه من فقط برای ابلاغ پیامهای خدا اینجا هستم و نمیدونم که وعده خدا نزدیکه یا دوره. این مطلب رو که کسی از اسرار الهی خبر نداره در آیه 26 میگه و جالب اینجاست که درست در آیه بعدی میگه البته به جز پیامبری که خدا از او خشنود باشه.

دشواری اینجاست که آیا محمد اون پیامبری نیست که خداوند از او خشنود باشه تا بخواد اسرار رو بهش بفهمونه؟ چون درست در آیه 26 همه هستی رو با واژه احداً از دونستن این موضوع خارج میدونه.

یا اینکه آیا محمد اون پیامبر هست که به اسرار دسترسی داشته باشه ولی آیه های قبلی خلاف این رو میگن؟ کسی از تفسیر و داستان این آیات چیزی میدونه؟

الهی قمشه ای نگهبانان پس و پیش رو برای مراقبت از شیاطینی که به گوش هستند تفسیر میکنه.

لینک زیر آیات 19 تا پایانی سوره جن با سه ترجمه هست.
28

درود بر شما

آیه 25 که می گوید من نمی دانم وعده ای که به شما داده شده است کی است ؛ ناظر به روز قیامت است منظور از وعده ، وعده آخر است.

اما در آیات بعدی که حرف از غیب می زند منظورش همین وحی یی است که بر او نازل شده است و این دو با هم منافاد ندارد.

---->کسی را از غیب آگاه نمی کند مگر رسولی که از او خشنود باشد یا مگر رسولی که او را برگزیده است ؛ البته اینجا فولادوند و خرمشاهی یک نوع به فارسی برگردانده اند و مکارم طوری دیگر ، مکارم به نظر من اشتباه معنی کرده است چون واژه عربی "رسول" را رسولان به فارسی برگردانده است ؛ اما مشکل اساسی اینجاست که دوتا از مترجمین " ارتضی" را خشنودی(پسندیدن) و مکارم برگزیدن ترزبان کرده است که کلاً هرسه یکدیگر را نقض می کنند چون سه جهت مخالف و متفاوت معنا کرده اند.

آیه 19 هم شان نزول به خصوصی برایش گفته اند.

مراقبین هم طبق گفته ی مفسران چیزی غیر از عتید و رقیب هستند.

این برداشت من از آیات بالا بود.

آین را هم بحساب چندگانه گویی‌های قران بنویسید.
در جای دیگر هم گفته است (به‌‌‌ آین درونمایه) " بگو (محمد) من نمیگویم از غیب آگاهی‌ دارم و کلید‌های بهشت دست من است .. من تنها آنچه بمن وحی میشود را شما میگویم.‌شان نزول چنین آیه هایی این بوده که از محمد چیزایی می‌‌پرسیدند که او از دادن پاسخ ناتوان بود. در مورد معجزه هم همین داستان بوده است.