دفترچه - دارودرمانی

صفحات: 1 2

یه راهنمایی نیاز دارم.
اینجا کسی هست که قبلا از آرامبخش استفاده کرده باشه یا الان استفاده کنه؟
توی گوگل مطلب زیادی نوشته شده ولی من میخوام از کسی که تجربه ی چند ماهه داره خواهش کنم نظراتش رو راجع به این داروها بگه.
اینکه کدوم آرامبخش بهتره؟
وآیا اعتیادآور بودن این نوع داروها صحت داره؟

mahtab71 نوشته: یه راهنمایی نیاز دارم.
اینجا کسی هست که قبلا از آرامبخش استفاده کرده باشه یا الان استفاده کنه؟
توی گوگل مطلب زیادی نوشته شده ولی من میخوام از کسی که تجربه ی چند ماهه داره خواهش کنم نظراتش رو راجع به این داروها بگه.
اینکه کدوم آرامبخش بهتره؟
وآیا اعتیادآور بودن این نوع داروها صحت داره؟

آری، اعتیادآورند.

با دارو بجایی نمیشود رسید، مگر در case های بسیار نامحتمل.

mahtab71 نوشته: یه راهنمایی نیاز دارم.
اینجا کسی هست که قبلا از آرامبخش استفاده کرده باشه یا الان استفاده کنه؟
توی گوگل مطلب زیادی نوشته شده ولی من میخوام از کسی که تجربه ی چند ماهه داره خواهش کنم نظراتش رو راجع به این داروها بگه.
اینکه کدوم آرامبخش بهتره؟
وآیا اعتیادآور بودن این نوع داروها صحت داره؟

مهتاب جان آرامبخش ها رو بدون مشورت با پزشک به هیچ عنوان نمیشه استفاده کرد.اونهم بطور مداوم !!
حتی ضعیف ترین اونها که من قبلا در مواردی استفاده میکردم (پروپانولول)عوارض دارن.

iranbanoo نوشته: مهتاب جان آرامبخش ها رو بدون مشورت با پزشک به هیچ عنوان نمیشه استفاده کرد

با مشورت پزشک هم نمیشود، پزشک‌ها اگر بدانید از چه شیوه‌های نابخردانه و ناکارآمدی برای
دارودهی و ارزیابی ریسک سود میبرند، مانند وبا ازشان دوری میکنید مگر هنگامی که براستی نیاز بود.

iranbanoo نوشته: مهتاب جان آرامبخش ها رو بدون مشورت با پزشک به هیچ عنوان نمیشه استفاده کرد.اونهم بطور مداوم !!
حتی ضعیف ترین اونها که من قبلا در مواردی استفاده میکردم (پروپانولول)عوارض دارن.

حرف شما کاملا درسته اما من در شرایطی هستم که اجبارا باید استفاده کنم.واقعا چند روزه تمام فکروذهنم این شده که کدومشون نسبت به بقیه بهتره...

همینطوره.البته نه هر پزشکی.اما وقتی فرد خودش احساس میکنه که نیاز به کمک دارو داره و با روش های دیگه نمیتونه ارامشش رو بدست بیاره چه بهتره که از پزشک کمک بگیره تا اینکه به خود درمانی دست بزنه.

من آخرین باری که دکتر رفتم رو یادم نمیاد 7یا 8 سال پیش بود.........همچین آدمی هستم من

واسه همین از داروها خیلی کم میدونم

داروی آرام بخش به چه کاری میاد؟ آرامش میبخشه فقط؟:e405::e405:

mahtab71 نوشته: حرف شما کاملا درسته اما من در شرایطی هستم که اجبارا باید استفاده کنم.واقعا چند روزه تمام فکروذهنم این شده که کدومشون نسبت به بقیه بهتره...

مهتاب جان من چون خودم در مقطعی درگیر مشکلاتی از این قبیل بودم توصیم اینه که حدالامکان از دارو پرهیز کنی و به دنبال منشاش باشی.خیلی از استرس ها و حالاتی که ما در خودمون میبینیم منشا روانی ندارن.
دارو رو در موارد خیلی خیلی خاص استفاده کن و اونم با چندین پزشک کار بلد تمامی جوانبش رو بررسی کن وگرنه خدایی ناکرده دچار مشکلات بدتری میشی

Mehrbod نوشته: با مشورت پزشک هم نمیشود، پزشک‌ها اگر بدانید از چه شیوه‌های نابخردانه و ناکارآمدی برای
دارودهی و ارزیابی ریسک سود میبرند، مانند وبا ازشان دوری میکنید مگر هنگامی که براستی نیاز بود.

مهربد جان توضیح میدهی یا لینکی چیزی میدی؟
من هم برام سواله شاید بدرد منم بخوره

Russell نوشته: مهربد جان توضیح میدهی یا لینکی چیزی میدی؟
من هم برام سواله شاید بدرد منم بخوره

در همین کتاب پادشکنندگی یک فرگرد (فصل) کامل به پزشکی داده شده: پادشکنندگی - Antifragility

روی هم رفته دریافتش ساده است، واکنش بدن دربرابر داروها شکننده است. کمابیش همه داروهای آرامبخش و ..
که داریم هم سود اندک ولی بسیار تبلیغ شده و هنودهای کنار (side-effects) پنهان و بلندزمان کمتر تبلیغ شده دارند.

پزشکی کمابیش در همه چیز بیراهه رفته، نخست اینکه پزشک‌های امروز تازه بسختی و یک اندازه بس اندکی از
فرایندهای نارژگون (non-linear) سردر آورده‌اند که آنراهم تنها مرزمند به گسارش دوز دارو کرده‌اند. چنانکه میدانی هر
ماده شیمیایی میتواند تا یک دوزی بسیار سودمند باشد، از یک دوزی فراتر ناگهان زیانمند شده و هتا کشنده شود:

در کنار آن، رایانش پرسون (precise) برآیند اندرکنش داروها با یکدیگر (interaction between drugs) ناشدنی است، چه امروز، چه یک میلیون
سال دیگر، چرا که پیچیدگی پردازش آنها در دسته دشواری‌های NP-complete میرود: NP-complete - WiKi

این دسته از اندرکنش‌های دارویی را نمیتوان پیشبینی کرد، شاید در آینده بتوان بهتر پیشبینی‌اشان کرد، ولی چه امروز چه هزار سال دیگر، نمیتوان هرگز "پرسون = precise" پیشبینی‌اشان نمود.

پس بهترین و امنترین کار هنگام رویارویی با بیماری‌ها خودداری از پادرمیانی (intervention) بیجا است.

روی هم رفته شد:

1- داروها سودمندی‌های اندک ولی بسیار تبلیغ شده، زیانمندی‌های پنهان و بلندزمان ولی کمتر تبلیغ شده دارند + زیان‌های ناشناخته

2- همه داروها با گِرایند (probability) بسیار بالا بیشتر زیانمند هستند تا سودمند، همانگونه که بیشتر جهش‌های ژنتیکی بیشتر زیانمند هستند تا سودمند، پس شیوه دارودرمانی شکننده است: زیان در آن دست‌بالا را دارد، سود دست پایین.

3- پزشک‌ها هیچ دریافت خوبی از فرایند‌های نارژگون یا سیستم‌های پاد/شکننده ندارند.

4- پزشک‌ها و صنعت‌های دارودرمانی از پادرمیانی (intervention) بهره پولی میبرند، پس به سود آنهاست که شما دارو بگسارید!

5- ...

همین چهارتا برای این جستار بسنده میکند.

آنچه در جستار پادشکنندگی آوردیم نیز گویا بود: پادشکنندگی - Antifragility

ریسک پادرمیانی در درمان تنها زمانی خردمندانه است که ریسک کشندگی بیماری یا آسیب سخت آن، از یک آستانه‌ای فراتر رود.

صفحات: 1 2