دفترچه

آیا می‌دانستید برخی‌ها واژه‌های زیر را که همگی فرانسوی هستند فارسی می‌دانند؟

آسانسور، آلیاژ، آمپول، املت، باسن، بتون، بلیت، بیسکویت، پاکت، پالتو، پریز، پلاک، پماد، پوتین، پودر، پوره، پونز، پیک نیک، تابلو، تراس، تراخم، نمبر، تیراژ، تور، تیپ، خاویار، دکتر، دلیجان، دوجین، دوش، دبپلم، دیکته، رژ، رژیم، رفوزه، رگل، رله، روبان، زیگزاگ، ژن، ساردین، سالاد، سانسور، سرامیک، سرنگ، سرویس، سری، سزارین، سوس، سلول، سمینار، سودا، سوسیس، سیلو، سن، سنا، سندیکا، سیفون، سیمان، شانس، شوسه، شوفاژ، شیک، شیمی، صابون، فامیل، فر، فلاسک، فلش، فیله، فیبر، فیش، فیلسوف، فیوز، کائوچو، کابل، کادر، کادو، کارت، کارتن، کافه، کامیون، کاموا، کپسول، کت، کتلت، کراوات، کرست، کلاس، کلوب، کلیشه، کمپ، کمپرس، کمپوت، کمد، کمیته، کنتور، کنسرو، کنسول، کنکور، کنگره، کودتا، کوپن، کوپه، کوسن، گاراژ، گارد، گاز، گارسون، گریس، گیشه، گیومه، لاستیک، لامپ، لیسانس، لیست، لیموناد، مات، مارش، ماساژ، ماسک، مبل، مغازه، موکت، مامان، ماتیک، ماشین، مانتو، مایو، مبل، متر، مدال، مرسی، موزائیک، موزه، مین، مینیاتور، نفت، نمره، واریس، وازلین، وافور، واگن، ویترین، ویرگول،‌هاشور،‌هال، هورا و بسیاری از واژه‌های دیگر.

آیا می‌دانستید که بسیاری از واژه‌های عربی در زبان فارسی در واقع عربی نیستند و اعراب آن‌ها را به معنایی که خود می‌دانند در نمی‌یابند؟ این واژه‌ها را "ساختگی" (جعلی) می‌نامند و بیش‌ترشان ساختهی ترکان عثمانی است. از آن زمره اند:

ابتدایی (عرب می‌گوید: بدائی)، انقلاب (عرب می‌گوید: ثوره)، تجاوز (اعتداء)، تولید (انتاج)، تمدن (مدنیه)، جامعه (مجتمع)، جمعیت (سکان)، خجالت (حیا)، دخالت (مداخله)، مثبت (وضعی)، مسری (ساری)، مصرف (استهلاک)، مذاکره ( مفاوضه)، ملت (شَعَب)، ملی (قومی)، ملیت (الجنسیه) و بسیاری از واژه‌های دیگر.

بسیاری از واژه‌های عربی در زبان فارسی را نیز اعراب در زبان خود به معنی دیگری می‌فهمند، از آن زمره اند:

رقیب (عرب می‌فهمد: نگهبان)، شمایل (عرب می‌فهمد: طبع‌ها)، غرور (فریفتن)، لحیم (پرگوشت)، نفر (مردم)، وجه (چهره) و بسیاری از واژه‌های دیگر.

آیا می‌دانستید که ما بسیاری از واژه‌های فارسی مان را به عربی و یا به فرنگی واگویی (تلفظ) می‌کنیم؟ این واژه‌های فارسی را یا اعراب از ما گرفته و عربی (معرب) کرده اند و دوباره به ما پس داده‌اند و یا از زبان‌های فرنگی، که این واژها را به طریقی از خود ما گرفته اند، دوباره به ما داده اند و از آن زمره اند:

از عربی:
فارسی (که پارسی بوده است)، خندق (که کندک بوده است)، دهقان (دهگان)، سُماق (سماک)، صندل (چندل)، فیل (پیل)، شطرنج (شتررنگ)، غربال (گربال)، یاقوت (یاکند)، طاس (تاس)، طراز (تراز)، نارنجی (نارنگی)، سفید (سپید)، قلعه (کلات)، خنجر (خون گر)، صلیب (چلیپا) و بسیاری از واژه‌های دیگر.

از روسی:
استکان: این واژه در اصل همان «دوستگانی» فارسی است که در فارسی قدیم به معنای جام شراب بزرگ و یا نوشیدن شراب از یک جام به افتخار دوست بوده است که از سده‌ی ١۶ میلادی از راه زبان‌ ترکی وارد زبان روسی شده و به شکل استکان درآمده است و اکنون در واژه‌نامه‌های فارسی آن را وامواژه‌ای روسی می‌دانند.

با سپاس ! استفاده بردیم ... زین پس به جای واژه ی لوس و بی معنی فیل تر شکن از واژه ی پیل تر شکن استفاده می نماییم !

Agnostic نوشته: آیا می‌دانستید برخی‌ها واژه‌های زیر را که همگی فرانسوی هستند فارسی می‌دانند؟

آسانسور

برخی از این واژگان ناخواسته بسیار خوب در آمده‌اند! مانند همین آسانسر (آسان سر خوردن)!

یکی دیگر هم سینماست که واژه از این دقیقتر و دانشیک‌تر نمیشود، چرا که هر سکانس فیلم از 30 frame یا نما (= عکس) ساخته شده!

Mehrbod نوشته: یکی دیگر هم سینماست که واژه از این دقیقتر و دانشیک‌تر نمیشود، چرا که هر سکانس فیلم از 30 frame یا نما (= عکس) ساخته شده!

اینو چون اخیرا کلاس رفتم و یادمه متاسفانه باید نقض کنم:))
30 فریم در ثانیه فقط یکی از استاندارد های صنعت فیلم وسینماست:)

نقل قول:There are three main frame rate standards in the TV and digital cinema business: 24p, 25p, and 30p. However, there are many variations on these as well as newer emerging standards.

24p is a progressive format and is now widely adopted by those planning on transferring a video signal to film. Film and video makers use 24p even if their productions are not going to be transferred to film, simply because of the on-screen "look" of the (low) frame rate which matches native film. When transferred to NTSC television, the rate is effectively slowed to 23.976 FPS (24×1000÷1001 to be exact), and when transferred to PAL or SECAM it is sped up to 25 FPS. 35 mm movie cameras use a standard exposure rate of 24 FPS, though many cameras offer rates of 23.976 FPS for NTSC television and 25 FPS for PAL/SECAM. The 24 FPS rate became the de facto standard for sound motion pictures in the mid-1920s.[4] Practically all hand-drawn animation is designed to be played at 24 FPS. Actually hand-drawing 24 unique frames per second ("1's") is costly. Even in big budget films usually hand-draw animation shooting on "2's" (one hand-drawn frame is shown twice, so only 12 unique frames per second)[6][7] and some animation is even drawn on "4's" (one hand-drawn frame is shown four times, so only six unique frames per second).

25p is a progressive format and runs 25 progressive frames per second. This frame rate derives from the PAL television standard of 50i (or 50 interlaced fields per second). Film and Television companies use this rate in 50 Hz regions for direct compatibility with television field and frame rates. Conversion for 60 Hz countries is enabled by slowing down the media to 24p then converted to 60 Hz systems using pulldown. While 25p captures half the temporal resolution or motion that normal 50i PAL registers, it yields a higher vertical spatial resolution per frame. Like 24p, 25p is often used to achieve "cine"-look, albeit with virtually the same motion artifacts. It is also better suited to progressive-scan output (e.g., on LCD displays, computer monitors and projectors) because the interlacing is absent.

30p is a progressive format and produces video at 30 frames per second. Progressive (noninterlaced) scanning mimics a film camera's frame-by-frame image capture. The effects of inter-frame judder are less noticeable than 24p yet retains a cinematic-like appearance. Shooting video in 30p mode gives no interlace artifacts but can introduce judder on image movement and on some camera pans. The widescreen film process Todd-AO used this frame rate in 1954–1956.[8]

48p is a progressive format and is currently being trialed in the film industry. At twice the traditional rate of 24p, this frame rate attempts to reduce motion blur and flicker found in films. Director James Cameron stated his intention to film the two sequels to his film Avatar at a higher frame rate than 24 frames per second, in order to add a heightened sense of reality.[9] The first film to be filmed at 48 FPS was The Hobbit, a decision made by its director Peter Jackson.[10] At a preview screening at CinemaCon, the audience's reaction was mixed after being shown some of the film's footage at 48p, with some arguing that the feel of the footage was too lifelike (thus breaking the suspension of disbelief).[11]

50i is an interlaced format and is the standard video field rate per second for PAL and SECAM television.

60i is an interlaced format and is the standard video field rate per second for NTSC television (e.g., in the US), whether from a broadcast signal, DVD, or home camcorder. This interlaced field rate was developed separately by Farnsworth and Zworykin in 1934,[12] and was part of the NTSC television standards mandated by the FCC in 1941. When NTSC color was introduced in 1953, the older rate of 60 fields per second was reduced by a factor of 1000/1001 to avoid interference between the chroma subcarrier and the broadcast sound carrier. (Hence the usual designation "29.97 fps" = 30 frames(60 fields)/1.001)

50p/60p is a progressive format and is used in high-end HDTV systems. While it is not technically part of the ATSC or DVB broadcast standards as of yet, reports suggest that higher progressive frame rates will be a feature of the next-generation high-definition television broadcast standards.[13] In Europe, the EBU considers 1080p50 the next step future proof system for TV broadcasts and is encouraging broadcasters to upgrade their equipment for the future.[14]

72p is a progressive format and is currently in experimental stages. Major institutions such as Snell have demonstrated 720p72 pictures as a result of earlier analogue experiments, where 768 line television at 75 FPS looked subjectively better than 1150 line 50 FPS progressive pictures with higher shutter speeds available (and a corresponding lower data rate).[15] Modern cameras such as the Red One can use this frame rate to produce slow motion replays at 24 FPS. Douglas Trumbull, who undertook experiments with different frame rates that led to the Showscan film format, found that emotional impact peaked at 72 FPS for viewers.[16] 72 FPS is the maximum rate available in the WMV video file format.

120p (120.00 Hz exactly) is a progressive format and is standardized for UHDTV by the ITU-R BT.2020 recommendation. It will be the single global "double-precision" frame rate for UHDTV (instead of using 100 Hz for PAL-based countries and 119.88 Hz for NTSC-based countries).

300 FPS, interpolated 300 FPS along with other high frame rates, have been tested by BBC Research for use in sports broadcasts.[17] 300 FPS can be converted to both 50 and 60 FPS transmission formats without major issues.

Frame rate - Wikipedia, the free encyclopedia

undead_knight نوشته: اینو چون اخیرا کلاس رفتم و یادمه متاسفانه باید نقض کنم:))
30 فریم در ثانیه فقط یکی از استاندارد های صنعت فیلم وسینماست:)

Frame rate - Wikipedia, the free encyclopedia

آریه، 24 و 25 هم داریم، ولی 30 فراگیرتره، بویژه برای جاهایی که میخواهند که کمترین لرزش را داشته باشند.

یک ویدئو را خودتان بویرایید میبینید دگرسانی‌اش چشمپوشیدنی نیست، 30 همیشه بهتره (:

Mehrbod نوشته: آریه، 24 و 25 هم داریم، ولی 30 فراگیرتره، بویژه برای جاهایی که میخواهند که کمترین لرزش را داشته باشند.

یک ویدئو را خودتان بویرایید میبینید دگرسانی‌اش چشمپوشیدنی نیست، 30 همیشه بهتره (:

حالا هی مجبور کن داده بدم:))
این 30 فریم یک استاندارد میانی هست و باز هم نمیشه گفت که لزوما از ساتاندارد های دیگه فراگیرتره.
مثلا دلیل اصلای که دارند به سمت سرعت فریم های بالاتر میرند افزایش کیفیت و کاهش نویز تصویره بنابراین 24 و 30 و... هم به تاریخ میپیوندند:))

undead_knight نوشته: حالا هی مجبور کن داده بدم:))
این 30 فریم یک استاندارد میانی هست و باز هم نمیشه گفت که لزوما از ساتاندارد های دیگه فراگیرتره.
مثلا دلیل اصلای که دارند به سمت سرعت فریم های بالاتر میرند افزایش کیفیت و کاهش نویز تصویره بنابراین 24 و 30 و... هم به تاریخ میپیوندند:))

این جُستارش که مرده بود ما باززیواندیم‌اش، جای نگرانی ندارد!

درباره frame ها هم سخن درسته، ولی 30 به هر روی بهتر از 25 ئه. تا جاییکه من میدانم انگار منطقی‌ترین هم هست، زیرا بیشتر از 30 را مغز خودش
دور میاندازد، برای همین در بازی‌های رایانه‌ای هم framerate پذیرفتنی 30 است و گاه frame limiter هم میگذارند تا اگر بیشتر از 30 بود بیخود پردازش نکند.