به نظر من مهمترین فاکتور تعیین کننده وضع آینده ایران اقتصاد است. دیر یا زود ورشکستگی اقتصاد ایران منجر به سست شدن پایه های حکومت مرکزی خواهد شد. از طرفی همانطور که صادق زیباکلام اخیرا مطرح کرده از لحاظ سیاست خارجی ایران دچار بحران است.

من همیشه ایران را با روند فروپاشی شوروی مقایسه می کنم. در آخر هم شوروی را جنبشهای مدنی ساقط نکرد بلکه ورشکستگی اقتصاد و انباشت سالها اشتباه و سوء مدیریت ساقط کرد، اینها منجر به رسیدن به نقطه غیر قابل بازگشت شد.

وضع ایران هنوز با نقطه غیر قابل بازگشت و سقوط فاصله دارد ولی هیچ نشانه ای از کند شدن روند آشوب و اختلال نیست.
در این میان متاسفانه سرکوب شدن جنبش اصلاح طلبی و بعدها جنبش سبز آینده تاریکی برای سیاست ایران ترسیم کرده...

پیش بینی سخت است ولی حمله خارجی در طی یک سال آینده بسیار محتمل است. به خصوص بعد از انتخابات آمریکا و در اوایل بهار.
با این حال به نظر نمی رسد چنین حمله ای منجر به تغییر حکومت شود. بلکه تنها نتیجه اش سرکوب بیشتر مخالفان روشنفکر و صلح طلب خواهد بود.