در عالم سیاست، پیش بینی کمی غیر منطقی و حتی میتواند غیر ممکن باشد.با این همه با توجه به بحران اقتصادی سنگین موجود و سایه سنگین تحریم ها از یک طرف، در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و تهدیدات مکرر اسرائیل برای حمله به ایران و سخن رانی بنیامین نتانیاهو در سازمان ملل در مورد نزدیک بودن فرصت جلوگیری از رسیدن ایران به توانایی ساخت بمب هسته ای،نزدیک بودن سقوط رژیم بشار اسد در سوریه و همچنین انتخابات ریاست جمهوری سال آینده ایران و درگیری های داخلی بین اصول گرایان و همچنین بازی های سیاسی اخیر هاشمی رفسنجانی و احتمال حضور در رقابت انتخاباتی سال آینده،به نظر شما تمامی این وقایع در نهایت میتوانند منجر به ایجاد تحولات اساسی در ایران شوند یا؟

تجربه نشون داده توی عالم سیاست نمیشه پیش بینی کرد

اما اگر بخوام یک نظری از خودم داده باشم

اینه که با توجه به شرایط فکر نمیکنم بشار اسد سقوط کنه مگر با حمله ناتو که اونم بعید میدونم


رفسنجانی از نظر من 90 درصد کاندید خواهد شد

و باز هم با بازی های سیاسی انتخابات رو دو قطبی میکنن برای کشوندن مردم پای صندوق

تنها چیزی که من تو این شرایط دوس دارم

اینه که هی پا بزارن رو دم احمدی نژاد تا بالاخره کاسه صبرش لبریز بشه و پته یه سریشونو بریزه رو اب که با توجه به نزدیک بودن انتخابات این احتما وجود داره حتی استیضاح شدنش



همچنین امیدوارم روی مواظع هسته ایشون پایفشاری کنن و یک قدم هم کوتاه نیان

در یک سال آینده یا غرب به ایران حمله نظامی میکند،یا ایران جام زهر را سر میکشد،یا اینکه غرب بیخیال اتمی شدن ایران میشود

Russell نوشته: در یک سال آینده یا غرب به ایران حمله نظامی میکند،یا ایران جام زهر را سر میکشد،یا اینکه غرب بیخیال اتمی شدن ایران میشود

یا یک بمب اتمی در کویر لوت منفجر میشود و ایران اعلام میکند هر کشوری که قطره ای نفت به غرب بفروشه مورد حمله هسته ای قرار میگیره و گند کاری بالا میاد که جمع کردنش سالها طول میکشه .

به نظر من مهمترین فاکتور تعیین کننده وضع آینده ایران اقتصاد است. دیر یا زود ورشکستگی اقتصاد ایران منجر به سست شدن پایه های حکومت مرکزی خواهد شد. از طرفی همانطور که صادق زیباکلام اخیرا مطرح کرده از لحاظ سیاست خارجی ایران دچار بحران است.

من همیشه ایران را با روند فروپاشی شوروی مقایسه می کنم. در آخر هم شوروی را جنبشهای مدنی ساقط نکرد بلکه ورشکستگی اقتصاد و انباشت سالها اشتباه و سوء مدیریت ساقط کرد، اینها منجر به رسیدن به نقطه غیر قابل بازگشت شد.

وضع ایران هنوز با نقطه غیر قابل بازگشت و سقوط فاصله دارد ولی هیچ نشانه ای از کند شدن روند آشوب و اختلال نیست.
در این میان متاسفانه سرکوب شدن جنبش اصلاح طلبی و بعدها جنبش سبز آینده تاریکی برای سیاست ایران ترسیم کرده...

پیش بینی سخت است ولی حمله خارجی در طی یک سال آینده بسیار محتمل است. به خصوص بعد از انتخابات آمریکا و در اوایل بهار.
با این حال به نظر نمی رسد چنین حمله ای منجر به تغییر حکومت شود. بلکه تنها نتیجه اش سرکوب بیشتر مخالفان روشنفکر و صلح طلب خواهد بود.