در اینکه ناخودآگاه و غریزه بر خودآگاه سیطره دارد که هیچ شکی درش نیست. ما برای تغییری بسیار کوچک در ناخودآگاهمان و عادات غریزی مان نیاز به مدتها تمرین و صرف انرژی بسیار داریم. برای اینکه کارکرد خودآگاه و ناخودآگاه را مقایسه کنید، به این مثال توجه کنید: فرض کنید شما کاملا به گرامر و لغاتِ یک زبان تسلط دارید و همه چیز را در مورد آن میدانید. با اینحال شما هرگز نمیتوانید مانند یک بچه ده ساله که از کودکی با آن زبان تکلم کرده ، صحبت کنید. اینجا شما در آگاهی خود همه چیز را در مورد آن زبان میدانید، اما تنها به دلیلِ اینکه ناخودآگاه تان پرورش نیافته، نیمتوانید از آنچه در خودآگاه خود دارید به نحو احسن استفاده کنید.

در انسان و حیوان، سه غریزه ی ریشه ای وجود دارد: بقای خود، تولید مثل، بقای نوع. دیگر غرایز منبعث از این سه هستند. اینها به قدری قوی هستند که شما در تمامِ جزئیاتِ زندگی و حرکاتِ خود، میتوانید نشانه هایی از وجودشان را ردیابی کنید. دلیل اینکه اینها اینقدر قدرتمند هستند کاملا روشن است، اگر اینها نبودند، موجودی به نام انسان وجود نداشت.

در مورد این سوال، من هم همچون میلاد نیمدانم. هیچکس هم دقیقا نمیداند، باید در آن شرایط قرار گرفت تا در موردش نظر داد. زمانی میتوان با قاطعیت در مورد چنین وضعیتی پاسخ داد که همه چیز قابل اندازه گیری و سنجش ذهنی باشد ف درحالیکه غریزه جنسی غیرقابل پیش بینی است آنهم زمانیکه مثلا من روی نیکول کیدمن خوابیده باشم، شاید یک میلیون دلار که هیچ، جرثقیل هم نتواند مرا تکان دهد!