ازدواج یک قرارداد هست. قراردادی هست که طبق قانون منعقد میشه و دو طرف در ذیل این قرارداد دارای حقوقی هستند. هر قراردادی نیازمند اینه که مفاد جامع و مانعی از شرایط و ضوابط رو در خودش جای بده و پیش بینی شرایط آتی رو داشته باشه و هتا برای نمونه در قراردادهای تجاری در شرایط فورس ماژور مثل سیل و زلزله هم پیش بینی هایی صورت میگیره. هر قراردادی در درون مرزهای هر کشوری هم تابع قوانین، دستورالعمل ها و آیین نامه های مربوطه به خودش هست که توسط دولت، مجلس و نهادهای مربوط وضع میشه. مثلن در یک قرارداد در ایران هرگز نمیتونید جزئیات خرید و فروش و تحویل مواد مخدر رو شرح بدید چرا که خلاف قوانین عمومی و جزایی هست.

با این مقدمه به این نتیجه میرسیم که اگر این قرارداد اجتماعی (نه تجاری) که به نام عقد معروف شده دارای اشکالات و کاستی هایی هست، مشکل از اینه که قوانین قوی و منصفانه و انسانی خوبی اون رو پشتیبانی نمیکنه. چه انتظاری میشه داشت از قراردادی که بر مبنای قوانین بیابانی و متحجرانه اسلام بنا شده باشه؟ بنابر این رای من به "بی قانونی" میره.