با سلام و درود به همه دوستان

گویا هفته پیش در میدان ونک دوباره محمد نوری زاد بهمراه مادر مرحوم ستاربهشتی (هر چند مناسبترین کلمه بجای مرحوم باید شهید باشد!) و جمعی از یارانش تحصن کرده بودند. هر هفته گویا ایشان در جایی از تهران تحصن می کنند و اجتماعاتی را برپا می کنند. راستی قضیه ی این آقا چیست؟ ایشان که به گفته ی خودشان تا قبل از سال 88 دلداده ی رهبری بوده اند و بعد با اتفاقاتی که در سال 88 در جریان انتخابات رخ داد یکهو عقیده اشان نسبت به رهبر و نظام 180 درجه می چرخد! البته تنها ایشان این چرخش 180 درجه ای عقیده را تجربه نکرده اند، افراد بسیاری از سیاسیون گرفته تا اهل قلم و حتی مردم عادی هم از سال 88 به بعد در فاز مقابل نظام و رهبری قرار گرفته اند. یک نمونه از این سیاسیون حسین علیزاده است که دیپلمات سابق ایران در اروپا بوده است. ایشان در مصاحبه ای که با صدای آمریکا داشتند صریحاً بیان کردند که تا قبل از 88 به رهبر و نظام دلبستگی داشتند ولی با جریاناتی که در سال 88 رخ داد و با رویت چهره واقعی نظام تمامی این دلبستگیشان از هم گسیخته شد!

حال سوال اینجاست که آیا تنها در سال 88 در ایران تظاهرات اعتراض آمیز رخ داده است؟ یعنی قبل از این سال هیچ اعتراضی نبوده است ؟ هیچ اجتماعی بر ضد بی عدلتی شکل نگرفته است؟ آیا تنها در این سال عده ای بدون هیچ گناهی کشته شدند؟ (چه در تظاهرات چه در بازداشتگاه ها)
در صحبتهای تمام این افرادی که از سال 88 به بعد دچار تحول شده و در نقطه مقابل نظام قرار گرفته اند، یک حرف مشترک وجود دارد و آن اینست "ما فکر نمی کردیم نظام با معترضین این رفتار را داشته باشد انتظار خشونت از نظام را نداشتیم". آیا فقط در سال 88 خشونت رخ داده است و..........

سوالات همچنان پابرجا هستند همانطور که نوری زاد همچنان پابرجاست آنهم در شرایطی که افراد را بخاطر یک وبلاگ که در آن اعتراض کوچکی به حکومت شده بر دار می کشند ولی نوری زاد همچنان سایتش را فیس بوکش را هر روز آپدیت می کند و هر روز نامه ی جدیدی به رهبری می نگارد و همچنان صحیح و سلامت است ........