06-02-2013, 12:08 AM
Russell نوشته: با درود و خوشآمد به ایرانبانوی گرامی.ممنون و سپاسگزار
Russell نوشته: 1. چه عنصری را در روابط اجتماعی از باقی مهم‌تر می‌دانید؟ توضیح بدهید.جایگاه اجتماعی.
به نظرم جایگاه یک فرد در اجتماع است که میزان اعتبار,احنرام و شکل گیری روابطش با دیگران را تعیین میکند.و همین جایگاه است که هویت فرد را تعریف و تفسیر میکند و حتی او را در مسیر پیشرفتها و پسرفتها قرار میدهد.
Russell نوشته: . در زندگی روزمره آیا مقید به اصول اخلاقی مشخصی هستید یا نخست به نتیجه‌بخشی اعمال خود توجه می‌کنید؟خوب بله.
توجه ویژه ای به اخلاقی بودن اعمال دارم و شاید اخلاقی بودن خیلی از مسائل را بر منافع خود ارجح بدانم.
اما باز هم برای اخلاق حوزه ای تعیین کردم تا در تعاملاتی که با دیگران دارم بتوانم درست را از غلط تمییز دهم و این حوزه را با حقوق مرتبط میدانم.به طوریکه اگر حوزه ی اخلاق را به یک دایره ی بزرگ تشبیه کنم حقوق را در دایره ای کوچکتر در دل آن جای میدهم.از این رو در مواجه با مواردی که نتیجه ی آن حائز اهمیت است سعی میکنم نگاهی منصفانه و عقلانی داشته باشم.
Russell نوشته: 4. آیا در زندگی شما نقطه‌ی دگرگونی برجسته‌ای وجود داشته؟ لحظه‌ای، رخدادی، شخصی ... که زندگی شما به پس و پیش از آن تقسیم بشود؟ اگر بله، بدون ذکر جزئیات، حالات خود و چگونگی آن تغییرات را توصیف بکنید.لحظات ,رخداد ها یا اشخاص متعددی در زندگیم بوده اند که در مقطعی بر افکار و منشم اثر نهند.
اما نه در آن حد که با وقوع یک اتفاق یک دگرگونی قابل ملاحظه در من ایجاد شود.
بیشتر میتوانم بگویم شرایط و حضور مستمر و طولانی مدت افراد در زندگیم به افکار و منشم جهت میدادند و بیشتر از اینکه به پس و پیش اتفاقات و یا حضور افراد توجه کنم به بودن یا نبودن آنها متوجه ام.
بودن در جمع هایی که شبانه روز افکارم را تحت سیطره ی خود داشتند و یا افرادی چون پدر و خواهرم و یا اتفاقاتی که در زندگی شخصیم (بنا بر شرایطی)در حال وقوع چندین باره بودند در مجموع دیدم را به زندگی و وقایع آن دگر گون میساختند.
Russell نوشته: 5. با استیصال چه می‌کنید؟ یعنی اگر تمام آنچه ممکن است را برای حل یک مشکل انجام داده‌اید اما همچنان عاجز مانده‌اید، برای کنار آمدن با عجز منتج چه طریقی را برمی‌گزینید؟سعی میکنم از شرایط و محیط فاصله بگیرم تا توانی مجدد برای حل آن بیابم .
از آنجایی که اعتقاد دارم کار نشد ندارد :
اگر از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد از کلنجار رفتن با آن و گره گشائیش دست بر نمیدارم.
اما اگر آنقدر ها هم مهم نباشد انرژیم را بی جهت صرفش نمی کنم و از انجامش چشم میپوشم.
Russell نوشته: 6. به باور شما برابری مهم‌تر است یا آزادی؟
آزادی برابر
خوب مسلم است که برابری خود به تنهایی آزادی را به انقیاد می کشد.چرا که با سرکوب فرد یا گروهی است که این برابری حاصل میشود.
اما با این وجود هم نمیتوانم آزادی را به راحتی از برابری تفکیک کنم.به هر صورت آزادی هر فرد استعداد و قابلیت آن را دارد که برای اطرافیانش زیانبار باشد.از این رو وقتی میگوییم ((افراد حق دارند آزاد باشند)) یا (( آزادی خوب است)) تنها میتوانیم آزادی برابر را لحاظ بدانیم(مگر آنکه منظورمان مشخصا آن باشد که هر کسی همه ی آزادی ای را که میتواند کسب کند برای خود بخواهد)
Russell نوشته: 7. موثرترین شخص در زندگی شما که بوده؟ بدون درج اطلاعات شخصی، کمی پیرامون چگونگی اثرگیری خود توضیح بدهید.موثرترین!
خوب اگر بخواهم به کسی «ترین » بدهم باید کسی بوده باشد که در تمامی ابعاد زندگیم تاثیر گزار بوده باشد.
کسی که به عنوان یک محرک در افکارم,انتخابهایم,کارم و حتی احساسم شناخته شود شاید کسی فراتر از یک دوست بوده و به یکباره برایم شبیه یک الگو شد که پاهایم را جای پای او میگذاشتم .
گرچه که در مقطعی این تاثیر به اوج خود رسید اما هنوز هم فکر میکنم اثراتش با من است و حتی گاهی نتیجه ی کارهایم را با اینکه« اگر فلانی بود چه میکرد» سبک-سنگین میکنم.
Russell نوشته: 8. آیا تا بحال آرزوی مرگ کسی را کرده‌اید؟ اگر بله، توضیح بدهید.
اصولا هیچ کس و هیچ اتفاقی را لایق رنجش خود نمیدانم و خوشبختانه قوه ی فراموشیم در این زمینه بسیار بالاست.
اما خوب با این وجود افرادی بوده اند که تنش هایی که در زندگیم ایجاد کرده اند , مرا به یک واکنش وا داشته اند و بی تفاوت از کنارشان نگذشته ام.اما اینکه آرزوی مرگشان را کنم خیر ....
Russell نوشته: 9. به نظر شما آیا کیفیت زندگی بشر از منظر زمانی درحال صعود بوده یا سقوط؟این دو پرسش را با هم جواب میدهم .
10. کدامیک از این دو را دستاورد مهم‌تری برای بشر تلقی می‌کنید: هنر، یا دانش؟
چرا باید کیفیت زندگی بشر در حال سقوط باشد؟
اگر تاریخ را دنبال کنیم میبینیم که با هرچه آشنایی بیشتر انسان با محیط پیرامونش و تسلط بر آن به دنبالش پیشرفتش هم حاصل شده.
هم اکنون من به پشت لمیده ام و با چندین نفر در هر نقطه ای از این زمین تبادل فکری میکنم.با صرف کمترین انرژی به احتیاجاتم از قبیل خوراک و پوشاک و چه وچه پاسخ میدهم و.....
اینها همه به سبب پیشرفت در حوزه ی علم و تکنولوژی و تسلط بیشتر انسان بر زندگی خود حاصل شده.
هر اندازه که کیفیت زندگی و دستاورد هایم را با نسل های قبل تر از خود (چرا دور؟حتی با زندگی پدر و مادرم) مقایسه میکنم سرخوش میشوم از اینکه دست کم یک نسل جلوترم و سطح زندگیم و طریقه ی حل مشکلاتم به مراتب از آنها بالاتر و بهتر است.و خرسندم از اینکه در زمانی زندگی میکنم که دانش بشر روز به روز تقویت میشود و تبع آن زندگی مرا دگرگون میسازد.
دانش و علم به سرعت در حال پیشرفت است چنانکه (در مقاله ای خواندم) در سال 2050 هر فرد در هر 24 ساعت علمش دو برابر میشود(در حال حاضر هر 3-4 سال) و قطعا به دنبال این دگرگونی علمی زندگی ما نیز تحت تاثیر آن قرار خواهد گرفت.بنابر این به دنبال این پیشرفت تعادلی نیز باید با زندگی ما به وجود بیاید که فکر می کنم در حال حاضر این تعادل وجود ندارد که یک ناهمسازی نسبی در زندگیمان به وجود آورده.
در این بین هم نقش هنر در به فعلیت درآوردن استعداد های انسانی و رنگ و جلا بخشیدن به زندگیش را قطعا مهم و تاثیر گذار میدانم اما نه نسبت به قدرت دگرگون گر دانش.
______
پ.ن
سوال 2 را انتهای سوالات استاندارد پاسخ میدهم
شراب اولی تر ...
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)