Bibak نوشته: خب تازگیا نظرم عوض شده و واقعا دوست دارم تجربه اش کنم. فکر میکنم بزرگ کردن و تربیت فرزند لذت بخش باشه. اعتقاد دارم اگه بتونم یک شرایط متوسط رو براش فراهم کنم کار غیر اخلاقی چندانی نکردم که باعث شدم به این دنیا بیاد. مثل دوستان دیگر اونقدر سخت گیر نیستم که یا باید بهترین شرایط باشه یا اصلا بیخیال بچه بشم. ولی مطمئنا خواهم نوانست شرایط خیلی خوبی براش فراهم کنم.

البته اعتقاد خاصی به ازدواج ندارم و نمیدونم بدون ازدواج بتونم بچه دار بشم یا نه؟ ولی فکر نمیکنم بتونم قید بچه دار شدن رو بزنم و در آینده دور:e420: این اتفاق قطعا خواهد افتاد.

این رو هم اضافه کنم که من رابطه ام با بچه ها خوب نبوده ولی تازگیها تغییر کردم و کاملا نرم خو و مهربون هستم با بچه ها. شاید تغییر رژیم غذاییم بی تاثیر نبوده باشه.

برای داشتن فرزندی از خونتان ،همسر انتخاب میکنید یا رحم زنی را اجاره؟
به نظرتان ،کدام بهتر هست؟
با توجه به سخن خودتان ،همسر را باالاجبار به خاطر فرزند میپذیرید، این توهین به شخصیت یک انسان نیست؟
اگر کسی با شما چنین کند ؛حاضر هستید ادامه بدهید زندگیتان را؟
شما فکر می کنید بزرگ کردن و تربیت فرزند لذت بخش باشه.ولی از آن سو مطمئنید شرایط خیلی خوبی براش فراهم می کنید
از کجا اینقدر اطمینان؟
و تغییر رفتارتان با کودکان
مگر رژیم غذایی میتواند اینقدر تاثیر داشته باشد؟
پسر یا دختر؟
اگر دختر بود و یک نفر چون پدرش، قصد ازدواج با او را داشت چه؟
آیا اجازه میدهید دخترتان فقط برای زاییدن، زن کسی شود که از زندگی مشترک فقط فرزند میخواهد؟(فرض کنید نظر نهایی با شماست)
سپاس بخاطر وقتی که برای جواب دادن صرف می کنید