نظرت درباره ی پورنوگرافی چیست؟

بیشتر زنان پورنوگرافی (یا مرزشنگاری) را نمیپسندند, چراکه بسادگی در ستیز با سود ایشان (فروش
تن و زهدان) میباشد. در کشورهاییکه دسترسی به پورنوگرافی آزاد و آسان است, توقعات
مردان خواه ناخواه بالا میرود و نمونه‌وار زنانِ چنین کشورهایی پیوسته در نیاز به رژیم گرفتن و دویدن و باشگاه رفتن و دیگر
کارهای سخت اینچنینی هستند, هنگامیکه در ایران که پوشش حجاب و ... هست بیشتر این رقابت‌ها از میان رفته‌اند و تنها
زمانیکه پسر همه‌یِ هزینه‌های دوستی با دختر را پرداخته بود و در رختخواب به سکس رسید است که روشن میشود بهره‌یِ کوشش‌های وی چه بوده است.
از روی همین بی نیازی و نبود رقابت است که بیشتر دختران ایرانی هم پیکر و اندام بسیار نابسامان و بدریختی دارند: ورزش نکردن, پُرخوری و بدخوری, ...

آیا حاضری روزی با دوست پسر خود به نود بیچ(nude beach) بروی؟

بیشتر دختران این را نمیپسندند, زیرا یکبار دیگر در ستیز با خودفروشی آنها است. یک دختر دارد دسترسی به تن و زهدان خود را به دوست
پسر اش میفروشد (ناز = گرانفروشی, باکرگی = گزاف‌فروشی ,..) و ریسک اینکه بخواهد بجایی رود که این چیزهای فروختنی در همسنجی با دیگر زنان ارزشیابیِ راستین شوند را نمیکند.

نظرت درباره ی روسپیگری چیست؟

هر زنی از پیشه‌یِ روسپیگری بیزار است, زیرا روسپی‌ها چیزیکه او به گرانترین بها دارد میفروشد (دسترسی به زهدان و اندام) را به بهای بس ناچیز و ارزانتری به مردان میدهند.
چنانکه میگویند, «هیچ روسپی‌ای گرانتر از دوست دختر نیست».

از مردای کنترل کننده خوشت میاد یا نه؟

بیشتر زنان (بر پادِ مردان) کنترل شدن را میپسندند, زیرا میدانند "کنترل کردن" همان
وانهادن بار بیشتر بر دوش دیگران است. همانجور که نمونه‌وار خود من دیگر اینجا گردانندگی
نمیکنم (کنترل کمتری دارم) ولی بجایش آسودگی روانی بالاتری دارم و نیاز به پاسخگویی
ندارم و میگذارم دیگر دوستان بجای من گردانندگی کنند و بار آنرا به دوش بکشند.