viviyan نوشته: چیزی که من بهش میگم من شاید اصلا وجود خارجی نداشته باشه. من چندان ربطی به دست و پا نداره، چیزی که من رو میسازه مغز منه، اگر مغز من آسیب ببینه ممکنه من دیگر خودم رو نشناسم. یک فرد آلزایمری ممکنه دیگه نگه من، چون دچار دمانس و مرگ بعضی از سلول های مغزی شده.

درود
شما چی دوست عزیز؟،شما نیز شخصی که الزایمر گرفته را کس دیگری میدانید؟یا همان است با این تفاوت که فراموشی گرفته؟
همانطور که گفتید اگر اعضای بدنش را از دست دهد همانیست که قبلا بود اما اگر فراموشی نیز بگیرد و حافظه خود رااز دست دهد باز همان شخص است منتها اینکه رفتاروگفتارش مطابق با عاداتی که تاکنون داشته نمیباشد بنابراین شاید درمواقعی شماراغافلگیر کند اما شک نخواهید کرد که شخص دیگری نیست.نمیدانم این" تغییر من بودن" از کجا امده است من هرچه فکر میکنم تعریفی برای ان نمی یابم.اصلا امکان پذیر است؟