کوشا نوشته: هیچ چیزی برای انسان لذت بخش تر از حیرت کردن نیست از مشاهده یک گل زیبا گرفته تا ریزه کاریی هایی که در وجود خود یا هستی پیرامون خصوصا ستارگان و کهکشانها و .... می بیند.

فارغ از بحث وجود یا عدم وجود خدا:
از این جمله خوشم آمد. من هم از ریزنگاری‌های یک شاخه گل خوشبو لذت می‌برم و
یا زمانیکه در پارکی قدم می‌زنم از بوی سبزه، بوی چمن و علف سرمست می‌شوم.
ولی خب اگر در یک شب کویری به آسمان سیاه و ستاره‌های درشت و پُررنگ می نگرم
برعکس، حیرت توام با درد می‌برم. بدنم سست می‌شود و احساس پوچی و بیچارگی
می‌کنم. البته همه چیز به دیدگاه آدم بستگی دارد؛ برای شما فکر می‌کنم رصد آسمان
و کهکشان جلوه‌ی حق و عظمت و ید قدرت باری تعالی را نمایان می‌کند.
---
این چرخ فلک که ما در او حیرانیم
فانوس خیال از او مثالی دانیم
خورشید چراغدان و عالم فانوس
ما چون صوریم کاندر او گردانیم