01-13-2014, 08:54 PM
مزدك بامداد نوشته: "مدعا" به سخنی میگویند که پایور نشده و نیاز به پایوری دارد. سخن
ما از روی دانش و از روی فیزیک نوین بوده و نیازی به پایوری ندارد.
اگر تعارضی بین حکم عقل و علم تجربی حاصل شود چه باید کرد؟
عقل می گوید محال قطعی است بعد از تمام شدن علت،
معلول از علت تخلف کند و حتی نمی تواند به مقدار کسری از ثانیه از علت جدا شود چرا که
اگر این مقدار فاصله ممکن باشد هیچ منعی از فاصله شدن حتی یک قرن بین تمام شدن علت و حصول معلول نیست.
به جای ردیف کردن اصطلاحات علم تجربی اگر ممکن است جواب حکم عقل را بدهید.
ما در عالمي زندگي ميكنيم كه جلوهگاه خداوند متعال است و جاذبه او اعماق وجود هر موجودي را فرا گرفته است و در پرتو همين جاذبه، از بزرگترين پديدههاي عالم تا كوچكترين ذره آن، ميل دروني به سوي مبدأ اعلا دارند. بزرگان عرفان و حكيمان هستيشناس نام اين ميل را ابتهاج و شوق معشوقي يا عشق نهادهاند. يعني خداوند متعال با شوق باطني صبغه عاشقي را همراه صبغه معشوقي دارد. خداست كه اول عاشق ما شده است و عشق او هم خالص است، اما عشقبازيهاي ما عموماً با غرض و منافع ما همراه است. دكتر اسماعيل منصوري لاريجاني