دوستان گرامی، من بر آن شدم که چامه‌های خیام را به دبیره UniPersi ترانویسم (transliterate).

اگر در ترانویسی لغزشی دیدید، بمهر بگویید تا در کار پایانی ایرنگی (خطا) نباشد.

درباره دبیره UniPers اینجا میتوانید بیشتر بخوانید: UniPers: A New Alphabet for Persian

چند نکته


ترانه‌های خیام

برخیز و بیا بتا برای دل ما - حل کن به جمال خویشتن مشکل ما
یک کوزه شراب تا بهم نوش کنیم - زان پیش که کوزه ها کنند از گل ما

Tarânehâye Xayyâm

Barxizo biyâ betâ barâye dele mâ - Hal kon be jamâle xištan moškele mâ
Yek Kuze Šarab tâ beham nuš konim - Zân piš ke kuzehâ konand az Gele mâ

چون عهده نمی شود کسی فردا را - حالی خوش کن تو این دل شیدا را
می نوش بماهتاب ای ماه که ماه - بسیار بتابد و نیابد ما را

Con ohde nemišavad kasi fardâ râ - Hâli xoš kon to in dele šæydâ râ
Mey nuš be mahtâb ey mâh ke mâh - Besyâr betâbado nayâbad mâ râ

قرآن که مهین کلم خوانند آن را - گه گاه نه بر دوام خوانند آن را
بر گرد پیاله آیتی هست مقیم - کاندر همه جا مدام خوانند آن را

Qorân ke mehin kalâm xânand ânrâ - Gahgâh na bar davâm xanand ânrâ
Bar gerde piyâle âyati hast moqim - Kandar hame jâ modâm xânand ânrâ

گر می نخوری طعنه مزن مستانرا - بنیاد مکن تو حیله و دستانرا
تو غره بدان مشو که می می نخوری - صد لقمه خوری که می غلم ست آنرا

Gar mey naxori ta'ne nazan mastânrâ - Bonyâd makon to hileo dastânrâ
To qarre bedan mašo ke mey minaxori - Sad loqme xori ke mey qolamast ânrâ

مائیم و می و مطرب و این کنج خراب - جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب - آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

Mayimo meyo motrebo in konje xarâb - Jâno delo jâmo jâme dar rahne šarâb
Fâreq ze omide rahmato bime azâb - Âzâd ze xâko bâdo az âtašo âb

آن قصر که جمشید در او جام گرفت - آهو بچه کرد و شیر آرام گرفت
بهرام که گور می گرفتی همه عمر - دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

Ân qasr ke jamšid dar u jâm gereft - Âhu bace kardo šir ârâm gereft
Bahrâm ke gur migerefti hame omr - Didi ke cegune gur bahrâm gereft

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست - بی باده ارغوان نمیباید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست - تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست

Abr âmado bâz bar sare sabze gerist - Bi bâde arqavân nemibâyad zist
In sabze ke emruz tamâšâgahe mâst - Tâ sabzeye xâke mâ tamâšâgahe kist

اکنون که گل سعادتت پربار است - دست تو ز جام می چرا بیکار است
می خور